เมื่อก่อนนะ เวลาผมได้ยินคำว่า ‘เด็กอินเตอร์’ เนี่ย ในหัวมันจะมีภาพขึ้นมาเลยครับ แบบว่าเป็นเด็กคุณหนูหน่อยๆ พูดไทยคำอังกฤษคำ ใช้ชีวิตหรูหรา อาจจะดูเข้าถึงยากนิดนึง อะไรทำนองนั้นเลย

จนกระทั่งวันหนึ่งครับ ผมมีโอกาสได้ไปร่วมงานโปรเจกต์เล็กๆ โปรเจกต์หนึ่ง ซึ่งในทีมงานเนี่ย มีน้องๆ ที่เรียนโรงเรียนนานาชาติอยู่หลายคนเลย ตอนแรกก็แอบคิดในใจนะว่า เอ๊ะ จะคุยกันรู้เรื่องไหม น้องเขาจะเข้าใจสไตล์การทำงานแบบบ้านๆ ของเราหรือเปล่า เพราะเราก็ติดภาพว่าเขาต้องเป๊ะ ต้องอินเตอร์จ๋ามากๆ

ประสบการณ์จริงที่ได้สัมผัส

พอได้เริ่มทำงานด้วยกันจริงๆ เท่านั้นแหละครับ โอ้โห ความคิดผมเปลี่ยนไปเยอะเลย น้องๆ กลุ่มนั้นที่เจอคือแบบ… กระตือรือร้นมาก มีไอเดียแปลกใหม่ กล้าพูดกล้าเสนอ แล้วที่สำคัญคือทำงานเป็นทีมได้ดีมากๆ ไม่ได้มีกำแพงอะไรอย่างที่เราคิดไว้เลยสักนิดเดียว พวกเขาก็เหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไปนี่แหละครับ เพียงแต่มีสกิลบางอย่างที่โดดเด่นขึ้นมา โดยเฉพาะเรื่องภาษา แล้วก็ความกล้าแสดงออก

หลังจากวันนั้น ผมก็เริ่มสงสัยปนกับความอยากรู้แล้วสิว่าจริงๆ แล้ว ‘เด็กอินเตอร์’ เนี่ย เขาเรียนอะไรกันบ้างนะ ชีวิตในโรงเรียนเขาเป็นยังไง มันมีอะไรที่แตกต่างจากระบบการศึกษาไทยที่เราคุ้นเคยกันบ้าง ผมก็เลยลองไปหาข้อมูลดูบ้าง ถามจากคนรู้จักที่มีลูกเรียนอินเตอร์บ้าง แล้วก็สังเกตจากน้องๆ ที่เคยร่วมงานกันนั่นแหละครับ

สิ่งที่ผมค้นพบและเรียนรู้

จากการที่ผมได้ลองศึกษาดูคร่าวๆ นะครับ ผมก็พอจะสรุปสิ่งที่ผมเห็นเกี่ยวกับ ‘เด็กอินเตอร์’ ได้ประมาณนี้:

• เรื่องภาษา: อันนี้ชัดเจนมากครับ ส่วนใหญ่โรงเรียนนานาชาติจะใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักในการเรียนการสอน ทำให้น้องๆ กลุ่มนี้ใช้ภาษาอังกฤษได้คล่องแคล่วเหมือนเป็นภาษาแม่เลย บางโรงเรียนยังมีสอนภาษาที่สาม ที่สี่ เพิ่มเติมอีกด้วยนะ ทำให้โลกทัศน์เรื่องภาษากว้างไกลมาก
• หลักสูตรการเรียน: เขาจะไม่ได้เน้นท่องจำแบบบ้านเราเท่าไหร่ แต่จะเน้นให้เด็กคิดวิเคราะห์ แก้ปัญหา กล้าตั้งคำถาม หลักสูตรก็มีหลากหลายมากครับ เช่น IB (International Baccalaureate), A-Levels, AP (Advanced Placement) ซึ่งแต่ละอย่างก็มีจุดเด่นต่างกันไป แต่โดยรวมคือส่งเสริมให้เด็กเรียนรู้ด้วยตัวเอง
• สภาพแวดล้อม: อันนี้ผมว่าสำคัญมาก โรงเรียนนานาชาติมักจะมีเด็กๆ จากหลากหลายเชื้อชาติและวัฒนธรรมมาเรียนรวมกัน มันเหมือนเป็นการย่อโลกทั้งใบมาไว้ในโรงเรียนเลยครับ เด็กๆ ก็จะได้เรียนรู้ความแตกต่างหลากหลาย ได้เพื่อนต่างชาติ ซึ่งมันช่วยเปิดโลกให้พวกเขากว้างขึ้นเยอะเลย
• กิจกรรมเสริมทักษะ: ไม่ใช่แค่เรียนในห้องเรียนอย่างเดียวครับ โรงเรียนอินเตอร์ส่วนใหญ่จะให้ความสำคัญกับกิจกรรมนอกห้องเรียนมากๆ ทั้งกีฬา ดนตรี ศิลปะ ชมรมต่างๆ หรือแม้แต่งานอาสาสมัคร เขาต้องการให้เด็กพัฒนาแบบรอบด้าน ไม่ใช่เก่งแค่วิชาการอย่างเดียว

แน่นอนครับว่าทุกอย่างมันก็มีสองด้านเสมอ การเรียนโรงเรียนนานาชาติค่าใช้จ่ายก็ค่อนข้างสูงเป็นธรรมดา ซึ่งก็เป็นปัจจัยสำคัญที่ผู้ปกครองต้องพิจารณา และบางครั้งเด็กที่เรียนอินเตอร์มาตลอด พอต้องมาเจอกับวัฒนธรรมไทยจ๋าๆ หรือระบบการทำงานแบบไทยๆ ก็อาจจะต้องปรับตัวกันบ้างเหมือนกัน หรือบางคนก็อาจจะถูกมองว่า ‘ไม่ค่อยไทย’ เท่าไหร่ ซึ่งอันนี้ก็แล้วแต่มุมมองครับ

บทสรุปจากประสบการณ์ส่วนตัว

สุดท้ายแล้ว จากที่ผมได้ลองคลุกคลีและทำความเข้าใจมาเนี่ย คำว่า ‘เด็กอินเตอร์’ มันก็ไม่ได้มีคำจำกัดความตายตัวหรอกครับ มันไม่ใช่ว่าเด็กอินเตอร์ทุกคนจะต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ไปซะหมด มันก็คือเด็กกลุ่มหนึ่งที่ผู้ปกครองเขาเลือกเส้นทางการศึกษาอีกรูปแบบหนึ่งให้ ด้วยเหตุผล ความพร้อม และความคาดหวังที่แตกต่างกันไปของแต่ละครอบครัว

สิ่งที่ผมประทับใจและมองว่าเป็นข้อดีมากๆ คือ เด็กกลุ่มนี้มักจะถูกฝึกให้มีความกล้าแสดงออก กล้าคิด กล้าตั้งคำถาม มีความมั่นใจในตัวเองค่อนข้างสูง แล้วก็มีมุมมองที่เปิดกว้างจากการได้สัมผัสกับความหลากหลายทางวัฒนธรรมตั้งแต่เด็กๆ ซึ่งทักษะพวกนี้มันสำคัญมากเลยนะครับสำหรับการใช้ชีวิตและการทำงานในโลกยุคปัจจุบัน

มันก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งของการศึกษาแหละครับ ไม่ได้หมายความว่าดีกว่าหรือด้อยกว่าระบบอื่นเสมอไป ทุกระบบก็มีข้อดีข้อเสียแตกต่างกันไป มันสำคัญที่ว่าแบบไหนมัน ‘ใช่’ และ ‘เหมาะ’ กับตัวเด็กและครอบครัวนั้นๆ มากกว่าครับ นี่ก็เป็นแค่ประสบการณ์และความเห็นส่วนตัวของผมที่ได้ไปเจอมาเท่านั้นเองครับ

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ