เรื่องเรียนภาษาอังกฤษตัวต่อตัวกับครูต่างชาตินี่ เราว่ามันน่าสนใจมากๆเลย ตอนแรกเราก็คิดแบบว่า “เออ น่าจะช่วยให้เราพูดได้คล่องขึ้นนะ” แต่หาข้อมูลไปหาข้อมูลมาก็มึนงงไปหมดเลย

เริ่มจากคิดอยากพัฒนาตัวเองก่อน

อยู่ดีๆเช้าวันนึงตื่นมาก็รู้สึกว่าทักษะภาษาอังกฤษเรามันยังห่วยอยู่เลย ทั้งๆที่เรียนมาตั้งแต่เด็กๆเนอะ เลยคิดว่าจะหาที่เรียนเพิ่มสักที่ แต่ที่เรียนกลุ่มมันก็ไม่ถูกใจเพราะครูแครวไม่ค่อยได้ดูแล งานนี้เลยต้องหาตัวต่อตัวซะแล้ว

เสิร์ชหาข้อมูลแบบมั่วๆไปก่อน

แรกๆก็กดเสิร์ชในเน็ตธรรมดาเลย พิมพ์ๆไปว่า “เรียนภาษาอังกฤษตัวต่อตัว” เจอเว็บครูไทยเพียบเลยนะ แต่เราก็เริ่มสงสัยว่าถ้าเรียนกับครูฝรั่งน่าจะดีกว่าไหม หลังๆมาเลยใส่คำว่า “ครูต่างชาติ” ไปด้วย เลยได้โผล่มาหลายที่แถมหลายเว็บบอร์ดก็พูดถึงกันเยอะ

• ข้อดี: ครูแกพูดเป็นธรรมชาติ ได้สำเนียงแท้ๆ งานนี้คงไม่เหมือนครูดาวนครปฐมที่เราจำได้ตอนเด็กๆ
• ข้อกังวล: ราคาแบบ…เอาจริงปะเนี่ย? แล้วถ้าแกพูดเร็วไปเราไม่เข้าใจล่ะ?

มุดลงบอร์ดหาข้อมูล

เลื่อนลงไปเรื่อยๆเจอบทความนึงที่เขียนไว้ละเอียดมาก ชาวบ้านเค้าแชร์ประสบการณ์กันเป็นสิบๆความเห็นเลย บางคนว่า “ครูคนนี้น่ารักมากเลยน้าา” แต่บางความเห็นก็ด่าเละเทะว่า “ค่าเรียนสูงโคตรแต่คุณภาพไม่คุ้ม” อ่านแล้วเรายิ่งมึนไปกันใหญ่

ลองส่งข้อความไปคุยราคาก่อน

พอเราเห็นเว็บที่น่าสนใจ เราก็ไม่รอช้า ลองกดไปที่ปุ่มติดต่อด่วนเลย พิมพ์ไปแบบมือใหม่หัดเรียนว่า “สวัสดีครับ อยากทราบราคาคอร์สเรียนหน่อยครับ” ตื่นเต้นเล็กๆว่าจะได้เรียนกับฝรั่งเป็นครั้งแรกในชีวิต

• ครูฝรั่งที่อังกฤษก็มี
• ครูอเมริกันก็โผล่มาด้วย
• บางคนก็เป็นฟิลิปปินส์แต่สอนดีมาก

ได้ยินเสียงแจ้งเตือนตอบกลับตอนเที่ยงคืน

นั่งรอจนแทบจะหลับไปแล้วก็ได้ยินติ๊ง! ในมือถือ ตอนแรกตกใจเพราะมันดึกมาก แต่เนื้อความที่ได้มามันชัดเจนดี เขาบอกราคาเป็นชั่วโมงละนึง พร้อมลิงค์ให้ดูโปรไฟล์ครูแต่ละคนแบบละเอียดยิบเลย

ขั้นตอนสำคัญที่เราทำต่อคือ:

• ไล่อ่านรีวิวครูทุกคนที่อยู่ใกล้ๆ
• ดูวีดีโอแนะนำตัวของครูในเว็บ
• โทรไปคุยสั้นๆกับโรงเรียนเพื่อซักถามรายละเอียด

วันแรกที่ได้นั่งเรียนจริงๆ

พอถึงวันเรียน เราก็นั่งรอหน้าคอมทั้งเข่าบ่นขาน ลืมตาแป๊บเดียวครูก็โผล่มาพร้อมรอยยิ้มกว้าง “Hello!” ครูแกทักทายเรามานุ่มมาก แรกๆเราพูดตะกุกตะกักมากๆ กว่าจะได้ประโยคเดียวก็เวลาผ่านไปตั้งนาที

แต่มันแตกต่างจากห้องเรียนทั่วไปตรงที่:

• ครูแก้ไขให้ตรงจุดเวลาพูดผิด
• ไม่ต้องอายใครเพราะอยู่คนเดียว
• เวลาเหลือเฟือที่จะถามคำถามงงๆที่ค้างคาใจ

หลังจากเรียนไปได้ซักพัก

อาทิตย์ต่อมาอาทิตย์ไป คุยกับฝรั่งได้คล่องขึ้นเยอะเลยนะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เห็นฝรั่งในห้างยังหลบเลยนะเนี่ย ไฮไลท์ก็คือครั้งล่าสุดที่ครูพูดประโยคเนี่ยะ เราพยักหน้าด้วยความเข้าใจโดยอัตโนมัติ ไม่ต้องแปลในหัวก่อนอีกต่อไป! มันพอใจแบบบอกไม่ถูกจริงๆ

แม้บางวันจะเหนื่อยจากการทำงานแล้วต้องเรียนเสริมก็จริง แต่เราเริ่มชอบเวลาเรียนตอนสองทุ่มนี้ละ ชอบจนต้องตั้งเวลาส่งงานให้เร็วขึ้นเพื่อจะได้มาเรียนทัน

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ