ไอ้เรื่องสุขสันต์วันเด็กภาษาอังกฤษเนี่ยนะ บอกตรงๆ เลยว่ามันก็เป็นอีกหนึ่งแฟชั่นที่ฮิตกันอยู่พักนึง แล้วก็วนกลับมาเรื่อยๆ ทุกปีแหละ พอถึงวันเด็กทีไร ก็จะเห็นคนพยายามจะอวยพรลูกหลานเป็นภาษาอังกฤษกันให้วุ่นวายไปหมด

ส่วนใหญ่ก็หนีไม่พ้น “Happy Children’s Day!” อันนี้เบสิกสุดๆ ใครๆ ก็ใช้กัน หรือบางคนก็อาจจะมีเติมหางนิดหน่อย “Have a great day!” อะไรทำนองนั้น ก็ถือว่าโอเค ไม่ได้พิสดารอะไรมาก

แต่ที่เคยเจอมากับตัว แล้วแบบ… โอ้โหเลยนะ คือปีนั้นน่ะ ไฟแรงมาก อยากจะให้หลานๆ ที่บ้านมันรู้สึกอินเตอร์ฯ ขึ้นมาหน่อย ก็เลยไปสรรหาคำศัพท์ คำอวยพรเด็ดๆ มาเพียบเลย กะว่าหลานต้องว้าวแน่ๆ เตรียมไปแบบ “Wishing you a day filled with laughter and joy!” หรือไม่ก็ “May your future be bright and beautiful!” อะไรประมาณนี้ ฟังดูดีใช่ไหมล่ะ?

พอถึงวันจริงนะ เรียกหลานๆ มารวมกัน เตรียมจะโชว์เทพภาษาอังกฤษซะหน่อย ปรากฏว่า… หลานคนเล็กสุด มันมองหน้าเราตาแป๋ว แล้วถามกลับมาว่า “ฟิวเจ้อคือไรอะน้า? มันกินได้ปะ?” เท่านั้นแหละ จบเลยจ้า ไอ้ที่ท่องมาทั้งหมดนี่แทบจะลืมไปในบัดดล คือเด็กมันก็ซื่อตามประสาเด็กอะนะ มันไม่เข้าใจหรอกศัพท์แสงหรูๆ ของเรา

หลานอีกคนก็ไม่สนใจเลย มัวแต่ถามหาของขวัญ ถามว่าวันนี้จะได้อะไรบ้าง ไอ้คำอวยพรภาษาอังกฤษที่เตรียมมาอย่างดีนี่ ไม่มีใครฟังเลยสักคน สุดท้ายก็เลยต้องกลับไปสู่สามัญ แจกขนม แจกของเล่น แล้วก็พูดว่า “สุขสันต์วันเด็กนะ” แบบไทยๆ ง่ายๆ นี่แหละ เด็กๆ มันถึงจะเก็ท แล้วก็ยิ้มแฉ่งได้

วันนั้นเลยได้บทเรียนเลยว่า เออ บางทีการพยายามจะยัดเยียดอะไรที่มันดูเหมือนจะ “ดี” แต่เด็กมันไม่พร้อม หรือมันไม่เข้าใจเนี่ย มันก็ไม่ได้ผลหรอก สู้ทำให้มันง่ายๆ เข้าใจได้ แล้วเด็กมีความสุขจริงๆ ดีกว่าเยอะเลย ไอ้เรื่องภาษาอังกฤษเนี่ย มันต้องค่อยๆ สอน ค่อยๆ ซึมซับไปตามวัย ไม่ใช่มาอัดกันตูมเดียววันเด็กแล้วหวังว่ามันจะเก่งเลย มันเป็นไปไม่ได้หรอก

ทุกวันนี้พอถึงวันเด็ก ผมก็แค่ “Happy Children’s Day!” คำเดียวจบๆ แล้วก็เน้นไปที่การให้เวลากับพวกเขา เล่นกับพวกเขา ให้ของขวัญที่เขาอยากได้จริงๆ แค่นี้เด็กๆ ก็มีความสุขจะแย่แล้ว ไม่ต้องไปคิดเยอะให้ปวดหัวเลย ส่วนภาษาอังกฤษน่ะเหรอ? ก็สอนกันไปเรื่อยๆ ในชีวิตประจำวันนั่นแหละ ไม่ต้องรอวันพิเศษอะไรหรอก

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ