ประสบการณ์ตรงเลยนะ กับการหาคำให้กำลังใจเป็นภาษาอังกฤษ

เอาจริงๆ นะ ตอนแรกๆ เลยเนี่ย เวลามีเพื่อนหรือน้องๆ ต้องการกำลังใจ แล้วเราอยากจะพูดให้มันดูอินเตอร์หน่อยๆ แบบว่า… เอ้อ ให้กำลังใจเป็นภาษาอังกฤษงี้ สิ่งแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวเลยก็คือ “Fighting!” ฮ่าๆๆ คือมันก็ใช้ได้แหละ แต่บางทีมันก็ดูทะแม่งๆ ไงไม่รู้ เหมือนเราไปเชียร์มวยมากกว่าจะปลอบใจคน

ทีนี้พอเริ่มโตขึ้น เริ่มทำงาน เจอสถานการณ์หลากหลายมากขึ้น ก็รู้สึกว่าไอ้คำว่า “Fighting!” อย่างเดียวมันไม่พอว่ะ มันต้องมีอะไรที่มันลึกซึ้งกว่านั้น หรืออย่างน้อยก็มีตัวเลือกให้มันหลากหลายหน่อยตามสถานการณ์ เลยเริ่มปฏิบัติการค้นคว้าเลยครับพี่น้อง

ขั้นตอนแรกสุดของผมเลยนะ:

• สังเกตจากหนัง จากซีรีส์: อันนี้เบสิกสุดเลย เวลาดูหนังฝรั่ง ซีรีส์ฝรั่ง เวลาตัวละครมันให้กำลังใจกัน เค้าพูดว่าอะไรกันบ้าง แรกๆ ก็ฟังไม่ทันหรอกครับ อาศัยอ่านซับเอา แล้วก็จำๆ คำที่มันใช้บ่อยๆ มา เช่น “You can do it!” “Don’t give up!” อะไรพวกนี้
• ถามเพื่อนที่เก่งอังกฤษ: อันนี้ทางลัดเลย มีเพื่อนเก่งๆ ก็ถามเลยว่า “เฮ้ยแก ถ้าจะพูดว่า ‘สู้ๆ นะ’ แบบอื่นที่ไม่ใช่ Fighting! มันมีคำว่าไรบ้างวะ?” เพื่อนมันก็จะลิสต์มาให้เพียบเลย
• แอบดูตามโซเชียล: เวลาเห็นฝรั่งเค้าคอมเมนต์ให้กำลังใจกันในโพสต์ต่างๆ ก็จะเข้าไปส่องๆ ดูว่าเค้าใช้คำว่าอะไรกันบ้าง อันนี้ก็ได้ศัพท์สแลงๆ หรือคำที่มันดูเป็นธรรมชาติมาเยอะเหมือนกัน

พอได้คลังคำมาประมาณนึงแล้ว ก็เริ่มเอามาลองใช้จริงเลยครับ ตอนแรกๆ ก็มีเขินๆ บ้าง กลัวพูดผิดพูดถูก แต่ก็เอาน่า! ไม่ลองก็ไม่รู้

ช่วงทดลองใช้ของผม:

จำได้เลยมีครั้งนึง น้องที่ทำงานกำลังหัวเสียกับโปรเจกต์ที่มันไม่ผ่านสักที ผมก็ลองรวบรวมความกล้าแล้วเดินไปตบบ่าแล้วพูดว่า “Hey, hang in there. You’ll figure it out.” ตอนนั้นคือลุ้นมากว่าน้องมันจะเก็ทไหม ปรากฏว่าน้องมันพยักหน้าแล้วยิ้มนิดๆ เออว่ะ! มันเวิร์คแฮะ ความรู้สึกตอนนั้นคือแบบ ภูมิใจเล็กๆ เหมือนปลดล็อกสกิลใหม่

จากนั้นก็เริ่มสนุกกับการใช้คำพวกนี้มากขึ้น เริ่มแยกแยะได้ว่าสถานการณ์ไหนควรใช้คำไหน เช่น:

• ถ้าเห็นเพื่อนกำลังพยายามทำอะไรสักอย่าง ก็จะบอกว่า “Keep going!” หรือ “Keep up the good work!”
• ถ้าเพื่อนกำลังท้อแท้มากๆ ก็อาจจะใช้ “Don’t lose hope.” หรือ “I’m here for you.” (อันนี้อาจจะไม่ใช่คำให้กำลังใจตรงๆ แต่เป็นการแสดงความห่วงใยที่ดีมาก)
• ถ้าเพื่อนทำอะไรสำเร็จ ก็จะบอกว่า “Well done!” หรือ “Awesome!”
• บางทีก็มีแบบง่ายๆ แต่ได้ใจความอย่าง “You got this!” คือมันสั้นๆ แต่รู้สึกมีพลังดีนะ

สิ่งที่ผมค้นพบจากการลองผิดลองถูก:

สำคัญที่สุดเลยคือ ความจริงใจ ครับ ต่อให้พูดแกรมม่าเป๊ะเว่อร์ แต่ถ้าพูดแบบขอไปที คนฟังเค้าก็รู้สึกได้ แต่ถ้าเราพูดจากใจจริง แม้จะใช้คำง่ายๆ บ้านๆ เค้าก็รับรู้ถึงกำลังใจที่เราอยากจะส่งไปให้ได้เหมือนกัน

แล้วก็อีกอย่างคือ ไม่ต้องกลัวผิด ครับ ภาษาอังกฤษมันไม่ใช่ภาษาพ่อภาษาแม่เรา ผิดบ้างถูกบ้างเป็นเรื่องธรรมดา ขอแค่เรากล้าที่จะสื่อสารออกไปก็พอแล้ว เดี๋ยวใช้บ่อยๆ มันก็คล่องขึ้นเอง

ตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้เก่งกาจอะไรมากมายนะครับ ก็ยังเรียนรู้คำใหม่ๆ อยู่เรื่อยๆ แต่ก็รู้สึกดีขึ้นเยอะเวลาอยากจะให้กำลังใจใครเป็นภาษาอังกฤษ มันมีตัวเลือกในหัวมากขึ้น ไม่ต้องวนกลับไปที่ “Fighting!” อย่างเดียวแล้ว ฮ่าๆๆ หวังว่าประสบการณ์ของผมจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ บ้างนะครับ ลองเอาไปปรับใช้กันดูนะ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ