สวัสดีครับทุกคน วันนี้ผมจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ เลยเกี่ยวกับการหาการ์ตูนภาษาอังกฤษให้เจ้าตัวเล็กที่บ้านดู คือเรื่องมันเริ่มมาจากที่ผมอยากให้ลูกคุ้นเคยกับภาษาอังกฤษตั้งแต่เด็กๆ นี่แหละครับ คิดว่ามันน่าจะเป็นประโยชน์กับเขาในอนาคต แต่ปัญหาคือ เริ่มยังไงดีวะ?

จุดเริ่มต้นและความมึนงง

ตอนแรกเลยนะ ผมก็เหมือนพ่อแม่หลายๆ คนแหละ อยากให้ลูกเก่งภาษาอังกฤษตั้งแต่เด็กๆ ตัวผมเองก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรมากมาย ภาษาอังกฤษนี่งูๆ ปลาๆ พอตัวเลย ก็เลยคิดง่ายๆ ว่า เปิดการ์ตูนภาษาอังกฤษให้ดู เดี๋ยวก็ซึมซับไปเองแหละมั้ง

ทีนี้ก็เริ่มเลยครับ เปิดยูทูปบ้าง ช่องเด็กภาษาอังกฤษต่างๆ บ้าง สารภาพเลยว่าช่วงแรกๆ นี่คือมั่วมาก เปิดไปเรื่อยเปื่อย การ์ตูนเรื่องไหนที่เขาว่าดี ก็ลองเปิดดู ปรากฏว่า…เงียบกริบ ลูกนั่งดูตาแป๋ว แต่ไม่ได้อะไรเลย บางทีก็เบื่อ เดินหนีไปเล่นอย่างอื่นเฉย ผมนี่เกาหัวเลย เอ๊ะ มันไม่เวิร์คแฮะ

ลงมือค้นหาและลองผิดลองถูก

หลังจากเฟลไปพักใหญ่ ผมก็มานั่งคิดจริงจัง ว่ามันเป็นเพราะอะไรวะ? หรือว่าการ์ตูนมันยากไป? หรือมันไม่สนุกสำหรับเด็กวัยนี้? ผมก็เลยต้องเริ่มปฏิบัติการค้นหาจริงจัง คราวนี้ไม่ใช่แค่เปิดอะไรก็ได้แล้ว ต้องหาการ์ตูนที่มัน ‘ใช่’ จริงๆ

ผมเริ่มจากการสังเกตลูกตัวเองก่อนว่าเขาชอบอะไรแบบไหน ชอบเพลงไหม ชอบตัวการ์ตูนแบบไหน แล้วก็เริ่มไปงมหาข้อมูลตามเว็บ ตามกลุ่มพ่อแม่ต่างๆ ว่าเขามีแนะนำการ์ตูนภาษาอังกฤษสำหรับเด็กเล็กกันบ้างไหม หลักๆ ที่ผมมองหาคือ:

• คำศัพท์ง่ายๆ ไม่ซับซ้อน: แบบที่เด็กฟังแล้วพอจะเดาความหมายได้ หรือเป็นคำที่ใช้บ่อยๆ ในชีวิตประจำวัน
• พูดช้าๆ ชัดๆ: ให้เด็กฟังทัน ไม่ใช่พูดเร็วเป็นจรวดจนจับใจความไม่ได้
• มีเพลง มีจังหวะสนุกๆ: เด็กๆ ส่วนใหญ่ชอบเพลงอยู่แล้ว เพลงจะช่วยให้จำคำศัพท์ได้ดีขึ้น
• ภาพสวย สีสันสดใส ดึงดูดเด็ก: อันนี้สำคัญมาก ถ้าภาพไม่น่าสนใจ เด็กก็ไม่อยากดู
• เนื้อเรื่องสั้นๆ เข้าใจง่าย: ไม่ต้องผจญภัยอลังการ เน้นเรื่องใกล้ตัวเด็ก

ช่วงนี้ก็คือลองเปิดให้ลูกดูหลายเรื่องมากครับ บางเรื่องเปิดได้แป๊บเดียวลูกก็เมิน บางเรื่องลูกก็ดูเหมือนจะชอบ แต่ก็ยังไม่ค่อยมีปฏิกิริยาตอบสนองเท่าไหร่ ผมก็ต้องคอยสังเกตสีหน้าท่าทางลูกตลอดว่าเรื่องนี้ผ่านไม่ผ่าน

เจอแล้ว! และผลลัพธ์ที่ได้

แล้วก็เจอครับ! พอลองเปลี่ยนแนวมาเป็นการ์ตูนที่เน้นสอนภาษาโดยเฉพาะ หรือการ์ตูนเด็กเล็กที่ใช้ภาษาเบสิกๆ โอ้โห…คนละเรื่องเลย เจ้าตัวเล็กเริ่มมีรีแอคชั่น เริ่มพยักหน้าตาม เริ่มมีเสียงอืออาเหมือนพยายามจะพูดตามคำง่ายๆ ที่ได้ยินซ้ำๆ อย่าง ‘apple’, ‘ball’, ‘dog’ หรือสีต่างๆ

ผมพบว่าการ์ตูนที่มันเวิร์คมากๆ สำหรับลูกผม จะเป็นพวกที่มีการพูดซ้ำๆ ย้ำๆ คำศัพท์เดิมๆ มีเพลงประกอบที่คำศัพท์ไม่ยากเกินไป แล้วก็มีตัวการ์ตูนน่ารักๆ ที่ทำกิจกรรมง่ายๆ เช่น กินข้าว อาบน้ำ เล่นของเล่น

ผลที่เห็นชัดๆ เลยคือ ลูกเริ่มกล้าที่จะออกเสียงภาษาอังกฤษบ้างแล้ว ถึงจะยังไม่เป็นคำที่ชัดเจน แต่ก็เริ่มมีสำเนียงแปลกๆ ที่ไม่ใช่ภาษาไทยออกมา (ฮา) เวลาเห็นของบางอย่างที่เคยเห็นในการ์ตูน ก็พยายามจะชี้แล้วพูดคำนั้นๆ ออกมาบ้าง ถึงจะเพี้ยนๆ หน่อย แต่ผมก็ดีใจแล้วครับ

สรุปแล้ว การหาการ์ตูนภาษาอังกฤษให้ลูกดูเนี่ย มันไม่ใช่แค่เปิดทิ้งไว้นะครับ แต่มันคือการ ‘เลือก’ และ ‘สังเกต’ จริงๆ ต้องใช้เวลาและความอดทนพอสมควรเลยกว่าจะเจอเรื่องที่ถูกใจลูกและได้ผลจริงๆ สำหรับผมแล้ว การได้เห็นลูกเริ่มเรียนรู้และสนุกไปกับภาษาใหม่ๆ มันคุ้มค่ากับที่พยายามหามาทั้งหมดเลยครับ ลองไปปรับใช้กันดูนะครับ ไม่จำเป็นต้องเหมือนผมเป๊ะๆ แต่หลักการน่าจะคล้ายๆ กัน คือต้องหาให้ ‘ใช่’ สำหรับลูกเราครับ

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ