การปฏิบัติของผมกับเด็กๆ ที่โรงเรียน

สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากจะมาเล่าเรื่องที่ผมได้ไปคลุกคลีมาล่าสุด คือเรื่องเกี่ยวกับ เด็ก นักเรียน น่า รัก ๆ นี่แหละครับ แหม่ พอพูดถึงเด็กนักเรียน หลายคนก็คงนึกถึงความสดใส ความซน อะไรทำนองนั้นใช่ไหมครับ ตอนแรกผมก็คิดแบบนั้นแหละ

เรื่องของเรื่องคือ ผมมีโอกาสได้ไปช่วยงานที่โรงเรียนประถมแห่งหนึ่งแถวบ้าน ไม่ได้เป็นครูนะครับ ไปช่วยงานกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ พวกจัดของ เตรียมสถานที่ อะไรประมาณนั้นแหละ ทีนี้พอเราไปอยู่วันสองวัน ก็เริ่มสังเกตเห็นอะไรหลายอย่างเกี่ยวกับเด็กๆ พวกนี้

ช่วงเริ่มต้นการสังเกตการณ์

วันแรกๆ ที่ไปถึง ผมก็ยังงงๆ อยู่ เด็กๆ เยอะแยะเต็มไปหมด เสียงเจี๊ยวจ๊าว วิ่งเล่นกันให้วุ่น ผมก็พยายามทำงานของผมไป แต่สายตามันก็อดไม่ได้ที่จะมองเด็กๆ เหล่านั้น เออ…มันก็น่ารักจริงๆ นะ แบบที่เขาว่ากัน บางคนหน้าตาน่าเอ็นดู บางคนก็ยิ้มเก่ง หัวเราะง่าย

ลงลึกในรายละเอียดและพฤติกรรม

พอเริ่มคุ้นเคยกับบรรยากาศ ผมก็เริ่มมองเห็นอะไรที่มันมากกว่าแค่หน้าตาที่น่ารัก ผมเห็นเด็กคนนึงตัวเล็กๆ พยายามจะช่วยเพื่อนยกของที่ดูเหมือนจะหนักกว่าตัวเองเสียอีก เห็นเด็กอีกกลุ่มนึงนั่งจับกลุ่มคุยกัน หัวเราะคิกคัก ดูมีความสุขแบบเด็กๆ ผมว่าไอ้โมเมนต์พวกนี้นี่แหละ ที่มันทำให้คำว่า “น่ารัก” มันมีความหมายมากขึ้น

• การแบ่งปัน: ผมเห็นเด็กคนนึงมีขนมอยู่ชิ้นเดียว แต่ก็ยังแบ่งให้เพื่อนข้างๆ กินด้วยเฉยเลย ทั้งๆ ที่ตัวเองก็คงอยากกินทั้งหมดนั่นแหละ
• ความอยากรู้อยากเห็น: เวลาเราทำอะไรแปลกๆ ใหม่ๆ หน่อยนะ เด็กๆ จะชอบมายืนมุงดูด้วยแววตาใสแป๋ว ถามนั่นถามนี่ไม่หยุด คือเขาสนใจโลกกว้างจริงๆ
• ความเป็นธรรมชาติ: อันนี้สำคัญเลย เด็กๆ เขาไม่ค่อยมีฟอร์มหรอกครับ ดีใจก็หัวเราะสุดเสียง เสียใจก็ร้องไห้ออกมาตรงๆ มันดูจริงใจดี ไม่ต้องมีอะไรซับซ้อน

เหตุการณ์ประทับใจเล็กๆ น้อยๆ

มีอยู่วันหนึ่ง ผมกำลังนั่งพักเหนื่อยอยู่ใต้ต้นไม้ มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งเดินถือดอกหญ้ามาให้ผม แล้วก็ยิ้มให้หนึ่งที ไม่พูดอะไรสักคำ แล้วก็วิ่งกลับไปเล่นกับเพื่อนต่อ เออ…แค่นั้นแหละครับ แต่มันทำให้ผมรู้สึกดีไปทั้งวันเลยนะ ไอ้ความรู้สึกที่ได้รับอะไรเล็กๆ น้อยๆ แบบไม่ทันตั้งตัวจากเด็กเนี่ย มันเติมพลังได้ดีเหมือนกัน

อีกครั้งหนึ่ง ตอนนั้นกำลังจะเก็บของกลับบ้านแล้ว มีเด็กกลุ่มหนึ่งวิ่งมาโบกมือบ๊ายบาย ตะโกนว่า “พี่ชาย พรุ่งนี้มาอีกนะ” ผมนี่แบบ…เอ่อ…ยิ้มไม่หุบเลยครับ รู้สึกเหมือนตัวเองสำคัญขึ้นมานิดนึง ฮ่าๆๆ

ผลลัพธ์ของการไปคลุกคลี

สรุปแล้ว การที่ผมได้ไปใช้เวลาที่โรงเรียนนั้น มันทำให้ผมได้เห็นมุมมองของคำว่า เด็ก นักเรียน น่า รัก ๆ ที่มันลึกซึ้งกว่าเดิมเยอะเลยครับ มันไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตา แต่มันคือการกระทำ ความคิด ความรู้สึกที่มันบริสุทธิ์ของพวกเขา

ผมว่าการได้สังเกตพฤติกรรมเด็กๆ มันก็เหมือนได้ย้อนกลับไปมองตัวเองตอนเด็กๆ เหมือนกันนะ ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรบางอย่างที่เราอาจจะลืมไปแล้วตอนโตขึ้น มันเป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ ครับ ใครมีโอกาสก็ลองไปสัมผัสบรรยากาศแบบนี้ดูนะครับ รับรองว่าจะได้เห็นอะไรดีๆ เยอะเลย

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ