สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงของผมเอง กับการตัดสินใจลงคอร์สเรียนภาษาอังกฤษกับครูคริส ที่หลายคนคงเคยเห็นผ่านหูผ่านตากันมาบ้างทางโซเชียลเนอะ เอาจริงๆ ตอนแรกผมก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมากหรอก ภาษาอังกฤษนี่เป็นอะไรที่พยายามมาหลายรอบแล้วก็ยังไม่ไปถึงไหนซักที

ต้องบอกก่อนว่าพื้นฐานผมนี่คือแทบจะศูนย์เลยครับ เวลาเจอฝรั่งทีไรนี่ตัวแข็งทื่อ พูดอะไรไม่ออก ได้แต่ยิ้มแหะๆ แล้วก็พยักหน้าไปงั้นๆ มันอึดอัดมากนะ อยากจะสื่อสารได้คล่องๆ เหมือนคนอื่นเขาบ้าง ก็เลยลองมองหาคอร์สเรียนดูอีกครั้ง คราวนี้ตั้งใจว่าเอาแบบที่มันไม่น่าเบื่อ ไม่ใช่ท่องแกรมม่าปวดหัวเหมือนสมัยเรียน

เริ่มยังไงกับครูคริส?

ผมเห็นโฆษณาครูคริสบ่อยมากในเฟซบุ๊ก ตอนแรกก็เลื่อนผ่านๆ ไป แต่พอดูรีวิวหลายๆ อัน ประกอบกับสไตล์การสอนของแกที่ดูเหมือนจะเน้นให้กล้าพูด ไม่กลัวผิด ผมก็เลยเออ… ลองดูซักตั้งวะ! ก็เลยทักไปสอบถามรายละเอียด จำได้ว่าตอนนั้นก็ยังลังเลอยู่พอสมควร กลัวจ่ายเงินไปแล้วไม่ได้ผลเหมือนเดิม แต่ก็คิดว่าถ้าไม่ลองก็ไม่รู้เนอะ

พอตัดสินใจลงเรียนปุ๊บ สิ่งแรกที่สัมผัสได้เลยคือครูคริสแกมีพลังงานเยอะมาก สอนสนุก ไม่เครียด แกจะพยายามยกตัวอย่างง่ายๆ ใกล้ตัว ทำให้เราเห็นภาพแล้วก็เข้าใจได้ง่ายขึ้น ที่สำคัญคือแกพยายามสร้างบรรยากาศให้เรารู้สึกว่าการพูดผิดมันเป็นเรื่องธรรมดามาก ไม่ต้องอาย ทำให้ผมกล้าที่จะลองพูดมากขึ้นเยอะเลย จากที่เคยกลัวจนปากสั่น

과정은 어땠나요? 실제 학습 과정

บทเรียนส่วนใหญ่จะเน้นไปที่การสนทนาในชีวิตประจำวันจริงๆ ครับ อย่างเช่น การสั่งอาหาร การถามทาง การแนะนำตัว หรือแม้แต่การคุยเล่นเรื่องสัพเพเหระ มันทำให้เรารู้สึกว่าสิ่งที่เรียนไปมันเอาไปใช้ได้จริง ไม่ใช่แค่ศัพท์วิชาการยากๆ ที่เรียนจบแล้วก็ลืม

• การฝึกพูด: อันนี้ผมว่าเด็ดจริง ครูคริสจะมีกิจกรรมให้เราอัดเสียงพูดของตัวเองส่งไปให้แกฟัง แล้วแกก็จะคอมเมนต์กลับมา ชี้จุดที่ต้องปรับปรุง ตอนแรกๆ ก็เขินนะ พูดคนเดียวอัดเสียงเนี่ย แต่พอทำไปเรื่อยๆ มันก็ชิน แล้วก็เริ่มเห็นพัฒนาการของตัวเอง
• ความสม่ำเสมอ: แน่นอนว่าเรียนภาษามันต้องอาศัยความสม่ำเสมอ คอร์สของครูคริสก็มีตารางเรียนที่ชัดเจน มีการบ้านให้กลับไปทบทวน ซึ่งตรงนี้แหละครับที่สำคัญมาก ถ้าเราไม่ทำ ไม่ทวน เรียนไปมันก็เท่านั้นจริงๆ ครูแกเป็นแค่คนนำทาง ที่เหลือเราต้องเดินเอง
• เพื่อนร่วมคลาส: ของผมเป็นคอร์สออนไลน์ ก็จะมีกลุ่มไลน์ให้คุยกัน แลกเปลี่ยนความรู้กันบ้าง บางทีเห็นคนอื่นเขาพยายาม เราก็มีกำลังใจไปด้วย

ยอมรับเลยว่ามีบางช่วงที่รู้สึกท้อบ้างเหมือนกันครับ บางทีเรียนไปแล้วรู้สึกว่าทำไมมันไม่เข้าหัวซักทีวะ แต่ครูคริสแกก็จะมีวิธีพูดให้กำลังใจ ทำให้เรารู้สึกฮึดสู้ขึ้นมาได้อีกครั้ง ผมว่าตรงนี้สำคัญนะ คนสอนที่เข้าใจหัวอกคนเรียน

สุดท้ายแล้วเป็นยังไงบ้าง?

ถ้าถามว่าเรียนกับครูคริสแล้วเก่งเทพเลยไหม? ก็ต้องตอบตามตรงว่าไม่ถึงขนาดนั้นครับ การเรียนภาษามันไม่มีทางลัดจริงๆ มันต้องใช้เวลาและความพยายามส่วนตัวของเราเยอะมากๆ แต่สิ่งที่ผมได้แน่ๆ คือ ความกล้าที่จะพูดภาษาอังกฤษมากขึ้น จากที่เคยเป็นใบ้กินเวลาเจอฝรั่ง ตอนนี้ก็พอจะสื่อสารรู้เรื่องได้บ้างแล้ว อาจจะยังตะกุกตะกัก มีผิดแกรมม่าบ้าง แต่ก็ไม่กลัวเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

ผมมองว่าครูคริสเป็นเหมือนคนที่มาจุดประกาย มาปลดล็อกความกลัวของเรามากกว่า ส่วนที่เหลือเราต้องไปต่อยอดเอาเอง ต้องหมั่นฝึกฝน ทบทวนอยู่เสมอ สำหรับใครที่พื้นฐานน้อยมากๆ แล้วอยากจะเริ่มต้นแบบไม่เครียด เน้นใช้งานจริง ผมว่าครูคริสก็น่าจะเป็นตัวเลือกหนึ่งที่น่าสนใจครับ แต่อย่าคาดหวังว่าเรียนจบปุ๊บจะพูดได้ไฟแลบเลยนะ มันคือการเดินทางครับ ต้องค่อยๆ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปเรื่อยๆ

นี่ก็เป็นประสบการณ์ตรงของผมที่อยากจะมาแชร์ให้ฟัง หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับคนที่กำลังตัดสินใจอยู่นะครับ ลองพิจารณาดูครับว่าสไตล์การสอนแบบนี้เหมาะกับเราหรือเปล่า เพราะสุดท้ายแล้วไม่มีใครบอกได้ดีเท่าตัวเราลองเองครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ