สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงของผมเลย กับเรื่องการเรียนภาษาอังกฤษเพื่อธุรกิจ หรือที่เรียกกันเท่ๆ ว่า English for Business เนี่ยแหละครับ

จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้

คือตอนแรกเลยนะ ผมก็ทำงานของผมไปเรื่อยเปื่อย ภาษาอังกฤษก็งูๆ ปลาๆ พอถูไถไปได้ในชีวิตประจำวัน แต่ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะสำคัญอะไรขนาดนั้น จนกระทั่งวันหนึ่ง บริษัทมีการเปลี่ยนแปลงใหญ่ มีโปรเจกต์ที่ต้องดีลกับลูกค้าต่างชาติเข้ามาเต็มๆ ตอนนั้นแหละครับ ความบรรลัยบังเกิด!

เมื่อความจริงปรากฏ

ผมนี่แทบจะไปไม่เป็นเลยครับพี่น้อง เวลาประชุมนี่ฟังไม่ทัน ศัพท์แสงอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด จะตอบอีเมลแต่ละทีก็คิดแล้วคิดอีก กลัวใช้คำผิด กลัวไม่สุภาพ กลัวเขาไม่เข้าใจ โอ้ย ปวดหัวไปหมด จากคนที่เคยคิดว่าภาษาอังกฤษตัวเองพอใช้ได้ กลายเป็นคนโง่ไปเลยครับตอนนั้น ความมั่นใจนี่ติดลบ รู้สึกแย่กับตัวเองมากๆ ที่ปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้

มีอยู่ครั้งนึงนะ จำได้แม่นเลย ต้องพรีเซนต์งานให้ลูกค้าชาวสิงคโปร์ฟัง ผมเตรียมสคริปต์ไปอย่างดี แต่พอถึงเวลาจริง ตื่นเต้นจนลิ้นพันกัน พูดตะกุกตะกัก ศัพท์ที่เตรียมมาลืมหมด ลูกค้าก็ทำหน้างงๆ ส่วนเจ้านายก็มองแบบ… เอ่อ… นะ เข้าใจกันเอง ตอนนั้นอยากจะแทรกแผ่นดินหนีจริงๆ ครับ

ลงมือปฏิบัติการยกเครื่องตัวเอง

หลังจากวันนั้น ผมกลับมานั่งคิดเลยว่าไม่ได้ละ จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว เลยตัดสินใจว่าต้องทำอะไรสักอย่างกับภาษาอังกฤษธุรกิจของตัวเองให้มันดีขึ้นให้ได้

• อย่างแรกเลย ผมเริ่มจากการสังเกตก่อนเลยครับ ว่าพวกหัวหน้า หรือเพื่อนร่วมงานที่เขาเก่งๆ เนี่ย เขาใช้คำพูดยังไง เวลาตอบอีเมลเขาเขียนแบบไหน พยายามซึมซับให้ได้มากที่สุด
• ต่อมาก็เริ่มหาคอร์สเรียนครับ อันนี้ก็ลองผิดลองถูกไปหลายที่เหมือนกัน บางที่ก็เน้นแกรมม่าจ๋าเลย ซึ่งผมว่ามันก็ดีนะ แต่เราต้องการเอาไปใช้จริง เลยมองหาที่ที่เขาสอนเกี่ยวกับการสื่อสารในที่ทำงานโดยตรง
• ฝึกฝนด้วยตัวเอง อันนี้สำคัญมาก ผมเริ่มจากการอ่านบทความธุรกิจภาษาอังกฤษ ดูคลิปสัมภาษณ์นักธุรกิจ หรือแม้แต่ซีรีส์ฝรั่งที่เกี่ยวกับออฟฟิศ ก็ช่วยได้เยอะเลยนะ มันทำให้เราคุ้นเคยกับสำเนียงและคำศัพท์ที่เขาใช้กันจริงๆ
• หัดเขียนอีเมลบ่อยๆ ตอนแรกก็เขียนส่งให้ตัวเองก่อนนี่แหละครับ ฮ่าๆๆ แล้วก็ลองให้เพื่อนที่เก่งภาษาช่วยดูให้ว่าต้องแก้ไขตรงไหนบ้าง
• กล้าพูด! อันนี้แหละตัวยากเลยสำหรับหลายคน รวมถึงผมด้วย แต่ต้องพยายามครับ ผมเริ่มจากการพูดกับตัวเองหน้ากระจกก่อนเลย จากนั้นก็พยายามหาโอกาสคุยกับเพื่อนร่วมงานเป็นภาษาอังกฤษบ้างเล็กๆ น้อยๆ หรือถ้ามีโอกาสได้คุยกับเจ้าของภาษาจริงๆ ก็จะพยายามใช้โอกาสนั้นให้เต็มที่ ผิดถูกไม่เป็นไร ขอให้ได้พูดออกไปก่อน

ผลลัพธ์ที่ได้และความรู้สึกตอนนี้

ถามว่าตอนนี้เก่งระดับเทพเลยไหม ก็คงยังครับ แต่ที่แน่ๆ คือ ผมมั่นใจขึ้นเยอะมาก เวลาต้องประชุมกับต่างชาติก็ไม่ประหม่าเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ฟังทันมากขึ้น ตอบโต้ได้คล่องขึ้น อีเมลก็เขียนได้เป็นธรรมชาติมากขึ้น ไม่ต้องเปิดดิกชันนารีทุกคำเหมือนแต่ก่อน

ที่สำคัญที่สุดคือ ผมไม่กลัวภาษาอังกฤษอีกต่อไปแล้วครับ รู้สึกว่ามันเป็นเครื่องมือที่เราสามารถเรียนรู้และพัฒนาได้เรื่อยๆ แค่เราต้องเปิดใจและลงมือทำมันจริงๆ จังๆ เท่านั้นเอง

ใครที่กำลังเจอปัญหาคล้ายๆ ผม หรือกำลังอยากจะพัฒนาภาษาอังกฤษเพื่อการทำงาน ผมอยากจะบอกว่าอย่าท้อนะครับ มันอาจจะต้องใช้เวลาและความพยายามหน่อย แต่ผลลัพธ์ที่ได้มันคุ้มค่าแน่นอน สู้ๆ ครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ