โอ้โห พูดถึงเรื่องหัดอ่านภาษาอังกฤษพื้นฐานนี่นะ มันเป็นอะไรที่แบบ…ตอนแรกก็ท้อเหมือนกันนะ คือเมื่อก่อนอะนะ อยากอ่านบทความนู่นนี่นั่นบ้าง ดูหนังฝรั่งแบบไม่ต้องซับบ้าง มันติดขัดไปหมดเลย อ่านไม่ออก ฟังไม่เข้าใจ มันหงุดหงิดใจตัวเองมากเลยนะ

จุดเริ่มต้นและความพยายาม

ตอนแรกก็เริ่มจากซื้อหนังสือแกรมม่าเล่มหนาๆ มาเลยจ้า กะว่าเอาให้แน่นปึ้ก เปิดไปได้สามหน้า…หลับจ้า ยากเกิ๊น คำศัพท์ก็ไม่รู้จัก ไวยากรณ์อะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด เลยพักไว้ก่อน

คิดไปคิดมา เอ๊ะ! เราจะเริ่มจากอะไรยากๆ ทำไม ลองหาอะไรง่ายๆ ก่อนดีกว่า เลยลองเปลี่ยนแนว ไปหาพวกหนังสือเด็กอนุบาลมาอ่านก่อนเลยพวก กอ ไก่ ขอ ไข่ เอ บี ซี อะไรแบบนั้นนั่นแหละ แล้วก็พวกนิทานสั้นๆ ง่ายๆ ที่มีรูปเยอะๆ คำศัพท์ไม่กี่คำ ตอนนั้นรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งเลย ฮ่าๆ

ขั้นตอนที่ลองผิดลองถูก

พอเริ่มคุ้นเคยกับตัวอักษรแล้ว ก็เริ่มขยับไปอีกขั้น:

• การออกเสียง (Phonics): อันนี้สำคัญมากเลยนะสำหรับผม ตอนแรกอ่านแบบมั่วๆ ไปเลย แต่พอไปเจอคลิปสอน Phonics มันช่วยได้เยอะเลย ทำให้พอจะเดาเสียงคำที่ไม่เคยเห็นได้บ้าง ถึงจะไม่เป๊ะทุกคำก็เถอะ
• คำศัพท์พื้นฐาน: ผมเริ่มจากจดคำศัพท์ง่ายๆ ที่เจอบ่อยๆ ในชีวิตประจำวัน เช่น คำทักทาย สี สัตว์ สิ่งของรอบตัว แปะโพสต์อิทไว้ทั่วห้องเลยจ้า Kitchen, Door, Window, Table อะไรก็ว่าไป เดินผ่านไปผ่านมาก็พยายามอ่าน พยายามจำ
• ประโยคง่ายๆ: พอเริ่มได้ศัพท์บ้าง ก็เริ่มเอามาต่อเป็นประโยคสั้นๆ ง่ายๆ แบบ ‘This is a cat.’ ‘That is a dog.’ ‘I am happy.’ อะไรแบบนี้ หาหนังสือเด็กที่ประโยคไม่ซับซ้อนมาอ่านตาม
• ดูการ์ตูนเด็กภาษาอังกฤษ: อันนี้ช่วยเรื่องการฟังแล้วก็การเห็นคำศัพท์ในบริบทจริงๆ มันพูดช้าๆ คำง่ายๆ มีภาพประกอบ ทำให้เดาความหมายได้ง่ายขึ้นเยอะเลย

ความรู้สึกระหว่างทางและผลลัพธ์เล็กๆ น้อยๆ

บอกตามตรงเลยนะ ช่วงแรกๆ มันก็มีท้อบ้างแหละ จำวันนี้ พรุ่งนี้ลืม บางทีอ่านแล้วก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แต่มันต้องพยายามทำทุกวัน วันละนิดวันละหน่อยก็ยังดี อย่าไปกดดันตัวเองมาก

พอเริ่มอ่านป้ายง่ายๆ ออก หรืออ่านเมนูในร้านอาหารได้นิดหน่อยนะ โอ้โห ดีใจเหมือนถูกหวย! มันเป็นกำลังใจเล็กๆ น้อยๆ ให้เราอยากจะเรียนรู้ต่อไปเรื่อยๆ จากที่เคยเห็นตัวอักษรภาษาอังกฤษแล้วเหมือนเห็นยันต์ ก็เริ่มจะมองเห็นเป็นคำ เป็นประโยคที่มีความหมายขึ้นมาบ้าง

ตอนนี้ก็ยังไม่ได้เก่งอะไรมากมายหรอกนะ แต่ก็ถือว่าดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะ จากที่อ่านไม่ออกเลย ตอนนี้ก็พอจะจับใจความบทความสั้นๆ ง่ายๆ ได้บ้างแล้ว เวลาเจอศัพท์ใหม่ๆ ก็พยายามเดาจากบริบทรอบข้างก่อน แล้วค่อยไปเปิดดิกชันนารีดู มันก็สนุกไปอีกแบบนะ

ฝากถึงคนกำลังเริ่ม

ใครที่กำลังเริ่มหัดอ่านภาษาอังกฤษพื้นฐานอยู่เหมือนกัน ก็อยากจะบอกว่าสู้ๆ นะครับ อย่าเพิ่งท้อ มันต้องใช้เวลาจริงๆ หาเทคนิคที่เข้ากับตัวเอง แล้วก็ทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็จะค่อยๆ ดีขึ้นเองครับ ผมเองก็ยังต้องฝึกอีกเยอะเหมือนกัน มาพยายามไปด้วยกันครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ