อื้อหือออออ พูดถึงเรื่อง เด็กอินเตอร์ นี่มันขึ้นหัวเลยจริงๆ นะเพื่อนๆ คือไม่ได้มีอะไรกับเด็กๆ นะ แต่ช่วงนี้คือแบบ ไปไหนก็ได้ยินแต่คนคุยกันเรื่องนี้ ลูกฉันต้องอินเตอร์เท่านั้น! อะไรประมาณนี้

แล้วมันยังไง ทำไมฉันต้องมาอินกับเรื่องนี้ด้วย?

ก็คือเรื่องของเรื่อง ลูกชายคนโตของฉันมันเริ่มจะถึงวัยต้องเข้าโรงเรียนแล้วไง ทีนี้แหละ บรรดาแม่ๆ รอบตัว ทั้งในไลน์กลุ่ม ทั้งที่เจอกันตามสนามเด็กเล่น ก็เริ่มไซโคกันแล้วจ้า ว่าต้องโรงเรียนอินเตอร์นะลูกถึงจะอนาคตไกล ภาษาดี คอนเนคชั่นเริ่ด ไอ้เราก็พ่อแม่มือใหม่ ฟังแล้วก็เอ๋อๆ ไปเหมือนกัน มันดีขนาดนั้นเลยเหรอวะ?

ด้วยความสงสัยปนกับความกดดันเล็กๆ (จริงๆ ก็ไม่เล็กหรอก ฮ่าๆ) ฉันก็เลยเริ่มปฏิบัติการ ส่องโรงเรียนอินเตอร์ จ้า เริ่มจากแถวๆ บ้านก่อนเลย ขับรถผ่านก็แอบมอง ถามเพื่อนที่ลูกเรียนอยู่บ้าง เข้าไปดูในเว็บโรงเรียนบ้าง

สิ่งที่ไปเจอมา แล้วก็แอบอึ้งไปหลายตลบ

พอเริ่มลงลึกไปเท่านั้นแหละ โอ้โห… สิ่งแรกที่กระแทกหน้าเลยคือ ค่าเทอม! คือเข้าใจนะว่ามันต้องมีค่าใช้จ่าย แต่บางที่นี่คือแบบ…ผ่อนบ้านได้เลยนะเว้ยต่อปี! ก็แอบคิดในใจนะ ว่านี่มันโรงเรียนหรือลงทุนในตลาดหลักทรัพย์วะเนี่ย

• สภาพแวดล้อม: อันนี้ยอมรับว่าหลายๆ ที่ดูดีมากจริงๆ สนามหญ้าเขียวๆ ตึกสวยๆ ห้องเรียนทันสมัย อุปกรณ์ครบครัน เห็นแล้วก็เออ…มันน่าเรียนว่ะ
• ภาษา: แน่นอน จุดขายหลักเลย เด็กๆ พูดอังกฤษกันปร๋อ ครูฝรั่งเดินกันให้ว่อน อันนี้ก็เป็นสิ่งที่พ่อแม่อย่างเราๆ อยากให้ลูกได้แหละ
• กิจกรรม: เยอะมากกกก กิจกรรมเสริมทักษะ ดนตรี กีฬา ศิลปะ คือดูแล้วเด็กน่าจะสนุก แล้วก็ได้พัฒนาตัวเองรอบด้านจริงๆ

แต่…มันก็มีแต่ไงเพื่อนๆ

พอไปคุยกับผู้ปกครองบางคน หรืออ่านรีวิวเยอะๆ เข้า มันก็เริ่มมีมุมอื่นๆ โผล่มาให้คิด อย่างแรกเลยคือเรื่อง ความเป็นไทย นี่แหละ บางคนก็กังวลว่าลูกจะลืมวัฒนธรรมไทยไปเลยไหม พูดไทยไม่ชัด หรือไม่เข้าใจความเป็นไทยลึกซึ้ง อันนี้ฉันก็แอบคิดเหมือนกันนะ

แล้วก็เรื่อง การแข่งขัน อีก คือเข้าไปแล้วมันไม่ใช่แค่เรียนสบายๆ นะ มันมีการแข่งขันสูงเหมือนกัน ทั้งเรื่องเรียน เรื่องกิจกรรม เด็กบางคนก็เครียด ผู้ปกครองบางคนก็เครียดตามไปด้วย กลายเป็นว่าส่งลูกไปเรียนหรือส่งไปรบก็ไม่รู้

ที่สำคัญเลยที่ฉันรู้สึกคือ บางทีมันเหมือนเป็น ค่านิยม หรือ แฟชั่น ไปแล้วหรือเปล่า? คือบางบ้านดูเหมือนจะส่งลูกเรียนอินเตอร์เพื่อหน้าตาทางสังคม เพื่อให้ดูว่าฉันก็มีปัญญาส่งลูกเรียนแพงๆ ได้นะ โดยที่อาจจะยังไม่ได้ดูความพร้อมของลูก หรือความพร้อมของตัวเองจริงๆ

ฉันเคยลองไปนั่งสังเกตการณ์ตอนโรงเรียนเลิกนะ เด็กๆ ก็น่ารักดี พูดจาฉะฉาน แต่บางทีก็เห็นแววตาเหนื่อยๆ ของเด็กบางคน หรือเห็นผู้ปกครองบางคนที่ดูจะคาดหวังกับลูกสูงมาก จนแอบสงสารเด็ก

แล้วสรุปจะเอายังไงดีล่ะ?

บอกตามตรงนะเพื่อนๆ จนป่านนี้ฉันก็ยังตัดสินใจไม่ได้หรอกว่าจะให้ลูกไปทางไหนดี มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยจริงๆ มันมีหลายปัจจัยให้คิดเยอะมาก ทั้งเรื่องเงิน เรื่องความสุขของลูก เรื่องอนาคตของเขา

ไอ้การที่อยากให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่สุดมันเป็นเรื่องธรรมดาของคนเป็นพ่อเป็นแม่แหละ แต่บางที สิ่งที่ดีที่สุด ของแต่ละบ้านมันอาจจะไม่เหมือนกันก็ได้มั้ง ตอนนี้ก็เลยยังอยู่ในช่วงเก็บข้อมูล คิดแล้วคิดอีก ปรึกษากับสามีวนไปค่ะ

ก็แค่อยากมาแชร์ประสบการณ์ที่ไปด้อมๆ มองๆ เรื่องเด็กอินเตอร์มา เผื่อใครกำลังคิดเรื่องนี้เหมือนกันจะได้มีเพื่อนคุยเนอะ มันเป็นเรื่องที่หนักหัวจริงๆ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ