สวัสดีครับทุกคน! วันนี้ก็อยากมาแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวที่ได้ลองทำอะไรเล่นๆ แต่ก็คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับใครหลายๆ คนที่มีลูกมีหลานวัยประถมนะครับ เรื่องของเรื่องก็คือ ผมเห็นหลานที่บ้านเนี่ย เริ่มเรียนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนแล้ว แต่ดูเหมือนแกจะยังงงๆ ไม่ค่อยสนุกกับมันเท่าไหร่ ผมก็เลยคิดว่า เอ๊ะ เราน่าจะลองหาแบบฝึกหัดง่ายๆ มาให้แกทำเล่นๆ ดูไหม
จุดเริ่มต้นของความคิด
ตอนแรกเลยนะ ผมก็ไปเดินดูตามร้านหนังสือ หาแบบฝึกหัดภาษาอังกฤษสำหรับเด็กประถม โอ้โห! มีเยอะแยะเต็มไปหมด เลือกไม่ถูกเลยจริงๆ บางเล่มก็ดูยากไป บางเล่มก็สีสันไม่ค่อยดึงดูดเด็ก แถมราคาก็ใช่ย่อยนะครับถ้าซื้อหลายๆ เล่ม ผมก็เลยกลับมานั่งคิดอยู่พักใหญ่ ว่าจะทำยังไงดี

ลงมือค้นคว้าและทดลอง
ผมเลยเริ่มจากการลองค้นหาในอินเทอร์เน็ตดูครับ พิมพ์ไปเลยว่า “แบบฝึกหัดภาษาอังกฤษ ประถม” ก็เจอเยอะแยะเลย ทั้งแบบที่เป็นไฟล์ PDF ให้ดาวน์โหลดฟรี ทั้งแบบที่เป็นเกมออนไลน์ง่ายๆ ผมก็ลองโหลด ลองปริ้นท์ออกมาดูบ้าง บางอันก็ดี บางอันก็ดูไม่ค่อยเหมาะกับหลานผมเท่าไหร่ คือมันยังไม่ค่อยตรงจุดที่อยากจะเน้นเท่าไหร่
ทีนี้แหละครับ ความคิดที่จะลองทำเองก็ผุดขึ้นมาในหัว! ผมคิดว่า ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ลองออกแบบแบบฝึกหัดง่ายๆ เองเลยดีกว่า จะได้ตรงกับที่เราอยากให้หลานได้ฝึกจริงๆ
ขั้นตอนการทำ “แบบฝึกหัดฉบับบ้านๆ” ของผม
ผมเริ่มจากอะไรง่ายๆ ก่อนเลยครับ:
- กำหนดหัวข้อ: ผมเลือกเรื่องใกล้ตัวเด็กๆ ก่อน เช่น คำศัพท์เกี่ยวกับสัตว์ สิ่งของในบ้าน สี แล้วก็พวกคำกริยาง่ายๆ ที่ใช้บ่อยๆ
- ออกแบบกิจกรรม: ผมไม่ได้ทำอะไรซับซ้อนเลยนะ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นแบบ
- จับคู่รูปภาพกับคำศัพท์
- เติมตัวอักษรที่หายไปในคำศัพท์
- โยงเส้นคำศัพท์ที่มีความหมายตรงกันข้าม
- ระบายสีตามคำสั่งง่ายๆ (เช่น “Color the apple red.”)
- หาภาพประกอบ: อันนี้สำคัญเลยสำหรับเด็กๆ ผมก็หาภาพการ์ตูนน่ารักๆ จากในเน็ตนี่แหละครับ ที่เป็นภาพฟรี ไม่ติดลิขสิทธิ์ เอามาประกอบให้แบบฝึกหัดมันดูน่าสนใจมากขึ้น
- ลงมือทำ: ผมใช้โปรแกรมง่ายๆ ที่มีในคอมพิวเตอร์นี่แหละครับ ทำเป็นหน้าๆ ไป จัดวางให้ดูไม่รกตา ตัวหนังสือใหญ่ๆ ชัดๆ
- ปริ้นท์แล้วลองใช้: พอทำเสร็จสักชุดนึง ผมก็ปริ้นท์ออกมา แล้วก็ลองเอาไปให้หลานทำดูเลยครับ นั่งดูแกทำไปด้วย คอยสอน คอยแนะนำตรงที่แกไม่เข้าใจ
ผลลัพธ์และความรู้สึก
โอ้โห! บอกเลยว่าเกินคาดครับ ตอนแรกก็ไม่คิดว่าหลานจะสนใจขนาดนี้ แต่พอเห็นเป็นรูปภาพการ์ตูนสีสันสดใส แล้วกิจกรรมมันไม่ได้ยากเกินไป แกก็ดูสนุกกับการทำใหญ่เลยครับ จากที่เคยทำหน้าเบื่อๆ เวลาพูดถึงภาษาอังกฤษ กลายเป็นว่าแกกระตือรือร้นมากขึ้น ถามคำนั้นคำนี้แปลว่าอะไร
ผมสังเกตเห็นเลยว่าพอแกได้ลงมือทำเอง ได้คิด ได้เขียน มันทำให้แกจำได้ดีขึ้น แล้วพอทำได้ ก็จะรู้สึกภูมิใจ อยากทำอีกเรื่อยๆ ผมก็ทำเพิ่มให้ทีละนิดทีละหน่อย ไม่ได้บังคับอะไรเลย เน้นให้สนุกเข้าไว้
ที่สำคัญคือ ผมได้ใช้เวลากับหลานมากขึ้นด้วยครับ ได้นั่งสอน ได้พูดคุยกัน มันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆ เลยนะ
ก็เลยอยากเอาประสบการณ์ตรงนี้มาเล่าสู่กันฟังครับ เผื่อใครอยากจะลองเอาไปปรับใช้กับลูกหลานที่บ้านดูบ้าง ไม่จำเป็นต้องซื้อของแพงๆ หรือทำอะไรยุ่งยากเลยครับ บางทีการที่เราลงมือทำอะไรเล็กๆ น้อยๆ ด้วยตัวเองนี่แหละ มันกลับสร้างผลลัพธ์ที่ดีเกินคาดได้เหมือนกันนะ ยังไงก็ลองดูนะครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ
0 Comments