สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ เลยครับ เรื่องที่ผมลองผิดลองถูกมากับตัวเอง คือการเรียนภาษาอังกฤษเบื้องต้นด้วยตัวเองแบบฟรีๆ นี่แหละครับ ไม่ได้เสียเงินไปลงคอร์สแพงๆ ที่ไหนเลย ขอบอกก่อนว่าผมเองก็เริ่มจากศูนย์เลยนะ เรียกว่างูๆ ปลาๆ มากๆ

เรื่องมันเริ่มมาจากความรู้สึกอึดอัดใจตัวเองนี่แหละครับ หลายครั้งหลายหนเลยที่รู้สึกว่าภาษาอังกฤษมันจำเป็นจริงๆ เวลาจะหาข้อมูลอะไรในเน็ต บางทีเจอแต่ภาษาอังกฤษ อ่านไม่ออกก็หงุดหงิด หรืออย่างเวลาดูหนังฝรั่งแล้วอยากจะเข้าใจมุกตลกของเขาจริงๆ แบบไม่ต้องรอซับอย่างเดียว มันก็ทำไม่ได้ ตอนนั้นคิดในใจว่า “เอาวะ! ต้องลองดูสักตั้ง” อย่างน้อยให้พอสื่อสารได้บ้างก็ยังดี

ตอนแรกก็มืดแปดด้านเลยครับ ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนก่อนดี ก็เลยลองค้นหาวิธีเรียนภาษาอังกฤษฟรีในอินเทอร์เน็ตดูก่อนเลย สิ่งแรกที่เจอเยอะมากก็คือพวกเว็บไซต์สอนภาษาอังกฤษเบื้องต้นฟรีๆ มีตั้งแต่สอนตัวอักษร A-Z คำศัพท์ง่ายๆ ประโยคพื้นฐานที่ใช้ในชีวิตประจำวัน ผมก็ลองเข้าไปอ่านๆ ดูตามเว็บพวกนั้นแหละครับ

หลังจากนั้นก็เริ่มมองหาเครื่องมืออื่นๆ เพิ่มเติม ผมไปเจอพวกแอปพลิเคชันบนมือถือครับ มีหลายตัวเลยนะที่ให้เราเรียนฟรีได้ ส่วนใหญ่จะเน้นสอนคำศัพท์เป็นหมวดหมู่ มีภาพประกอบ มีเสียงให้ฟังด้วย ผมว่ามันสะดวกดีนะ พกไปไหนมาไหนก็ได้ ว่างๆ ก็หยิบขึ้นมาท่องศัพท์สักหน่อย

ทีเด็ดอีกอย่างที่ผมใช้บ่อยมากก็คือช่องสอนภาษาอังกฤษในยูทูบครับ โอ้โห! อันนี้คือขุมทรัพย์เลย มีทั้งครูคนไทย ครูต่างชาติ สอนฟรีเยอะแยะไปหมด ผมจะเลือกดูช่องที่สอนแบบสนุกๆ ไม่น่าเบื่อ สอนตั้งแต่พื้นฐานการออกเสียง แกรมมาร์ง่ายๆ ไปจนถึงบทสนทนาสั้นๆ ผมใช้วิธีฟังเยอะๆ ครับ ฟังไปเรื่อยๆ ถึงจะยังไม่เข้าใจทั้งหมด แต่อย่างน้อยก็ให้หูมันคุ้นเคยกับสำเนียง

ส่วนตัวผมเองก็ไม่ได้มีเวลามากมายอะไรนะครับ ผมใช้วิธีนี้ครับ:

• ตั้งเป้าหมายเล็กๆ แต่ทำสม่ำเสมอ: ผมจะพยายามหาเวลาเรียนภาษาอังกฤษทุกวัน อย่างน้อยวันละ 15-30 นาทีก็ยังดี บางทีก็ก่อนนอน บางทีก็ตอนพักกลางวัน อาศัยเก็บเล็กผสมน้อยไปเรื่อยๆ
• เริ่มจากสิ่งที่ชอบ: ผมชอบฟังเพลงสากล ก็จะเริ่มจากหาเนื้อเพลงมาดู แล้วก็พยายามทำความเข้าใจความหมายของคำศัพท์ในเพลง หรือเวลาดูหนัง ก็จะเปิดซับอังกฤษควบคู่ไปด้วย ลองฟังแล้วอ่านตาม
• พยายามใช้มัน: ถึงจะยังพูดไม่คล่อง ผมก็พยายามคิดเป็นภาษาอังกฤษง่ายๆ ในหัว เช่น “Today is Monday.” หรือ “I want to eat.” อะไรแบบนี้ครับ หรือบางทีก็ลองพูดกับตัวเองหน้ากระจกดูบ้าง แรกๆ ก็เขินๆ นะครับ แต่หลังๆ ก็ชิน
• อย่ากลัวผิด: อันนี้สำคัญมาก ตอนแรกผมก็กลัวพูดผิด กลัวเรียงประโยคไม่ถูก แต่พอคิดได้ว่าเราเรียนด้วยตัวเอง ไม่มีใครมาหัวเราะเยาะเราหรอก ก็เลยกล้าที่จะลองมากขึ้น ผิดก็แค่จำไว้แล้วแก้ไข

แน่นอนครับว่าระหว่างทางมันก็มีท้อบ้างเป็นธรรมดา บางทีเจอศัพท์เยอะๆ แกรมมาร์งงๆ ก็รู้สึกไม่อยากทำต่อ แต่ผมก็จะพยายามหาแรงบันดาลใจให้ตัวเอง เช่น นึกถึงวันที่เราจะสามารถดูหนังรู้เรื่องโดยไม่ต้องพึ่งซับไทย หรือวันที่เราอาจจะได้คุยกับชาวต่างชาติรู้เรื่อง มันก็มีกำลังใจฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้ง

ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่ได้เก่งอะไรมากมายนะครับ ยังต้องเรียนรู้อีกเยอะเลย แต่ถ้าเทียบกับเมื่อก่อนที่เริ่มจากศูนย์ ผมรู้สึกว่าตัวเองพัฒนาขึ้นมาเยอะมาก อย่างน้อยก็พออ่านบทความภาษาอังกฤษง่ายๆ ได้บ้างแล้ว ฟังเพลงก็เข้าใจความหมายมากขึ้น เริ่มจับใจความสิ่งที่เขาพูดกันในหนังได้บ้างแล้วนิดหน่อย มันเป็นความรู้สึกที่ดีจริงๆ ครับ ที่เห็นพัฒนาการของตัวเอง

สุดท้ายนี้ ผมอยากจะบอกทุกคนที่กำลังคิดจะเริ่มเรียนภาษาอังกฤษด้วยตัวเองว่า มันเป็นไปได้จริงๆ ครับ ไม่จำเป็นต้องมีเงินมากมายก็เรียนได้ ขอแค่มีความตั้งใจ มีวินัย และความสม่ำเสมอ เริ่มจากสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ค่อยๆ สะสมไปเรื่อยๆ อย่าท้อถอยง่ายๆ นะครับ เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ สู้ๆ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ