สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงเลยกับเรื่อง “เด็กฝึกงาน ภาษาอังกฤษ” เนี่ย ตอนแรกที่รู้ว่าต้องไปฝึกงานในที่ที่อาจจะต้องใช้ภาษาอังกฤษบ้างนี่ บอกตรงๆ ว่าแอบหวั่นใจไม่น้อยเลยครับ

ประสบการณ์ช่วงเริ่มต้นของการเป็นเด็กฝึกงานกับภาษาอังกฤษ

คือตอนเรียนในห้องอะนะ เราก็เรียนแกรมม่า ท่องศัพท์กันไปตามเรื่องตามราว แต่พอเอาเข้าจริง สถานการณ์จริงมันต่างกันลิบลับเลยครับ วันแรกๆ ที่เข้าไปฝึกงานนะ โอ้โห… ประชุมบางทีมีศัพท์เทคนิคที่เราไม่คุ้น หรือบางทีพี่ๆ เค้าคุยกันเร็วปรื๋อ เราก็แบบ… เอ่อ… พยายามทำหูผึ่งสุดๆ

จำได้เลยว่ามีช่วงนึงต้องร่างอีเมลโต้ตอบกับลูกค้าต่างชาติ คือแบบเกร็งมาก! เปิดดิกชันนารีสลับกับ Google Translate เป็นว่าเล่น กลัวใช้คำผิด กลัวเรียงประโยคไม่ถูก กลัวเค้าไม่เข้าใจสิ่งที่เราจะสื่อ ความรู้สึกตอนนั้นคือประหม่าสุดๆ อยากจะมุดดินหนีเลยก็ว่าได้

ลงมือทำจริงและเรียนรู้ไปทีละขั้นตอน

แต่พอเวลาผ่านไปสักพัก มันเหมือนโดนบังคับให้ต้องใช้ไปในตัวครับ เพราะถ้าเราไม่พยายามสื่อสาร งานมันก็ไม่เดิน ทีนี้แหละครับ ผมเริ่มจากอะไรง่ายๆ ก่อนเลย:

• ตั้งใจฟัง: เวลาพี่ๆ เค้าคุยกัน หรือเวลาประชุม ผมจะพยายามจับคีย์เวิร์ดสำคัญๆ ให้ได้ก่อน ไม่เข้าใจตรงไหนก็จดไว้แล้วค่อยมาถาม หรือแอบไปค้นคว้าทีหลัง
• เริ่มจากอ่าน: เอกสารต่างๆ ที่เป็นภาษาอังกฤษ ผมจะพยายามอ่านทำความเข้าใจมันก่อนเลย ถึงจะช้าหน่อยแต่ก็สู้
• หัดเขียนบ่อยๆ: อีเมลนี่แหละตัวฝึกชั้นดี แรกๆ ก็ให้พี่ที่ปรึกษาช่วยตรวจทานให้ก่อนส่ง หลังๆ ก็เริ่มมั่นใจขึ้น กล้าส่งเองบ้างแล้ว
• กล้าที่จะพูด: อันนี้ยากสุดเลยสำหรับผม แต่ก็ต้องฮึด! เริ่มจากประโยคง่ายๆ สั้นๆ ผิดบ้างถูกบ้างก็ช่างมัน ขอแค่สื่อสารรู้เรื่องก่อน พี่ๆ ที่ทำงานก็ใจดีครับ เค้าไม่ได้มาจับผิดอะไรเราเลย เค้าพยายามทำความเข้าใจเรามากกว่า

ผมเริ่มสังเกตว่า เฮ้ย จริงๆ แล้วการสื่อสารมันไม่ได้ต้องการความเป๊ะเว่อร์ตลอดเวลานี่หว่า ขอแค่ให้เข้าใจตรงกันก็โอเคแล้ว แล้วการได้ใช้บ่อยๆ เนี่ย มันทำให้เราคุ้นเคยกับมันไปเองโดยอัตโนมัติเลยครับ

ผลลัพธ์ที่ได้และการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น

พอผ่านช่วงฝึกงานมาได้นะ ผมรู้สึกเลยว่าทักษะภาษาอังกฤษตัวเองมันกระโดดขึ้นมาเยอะมาก จากที่เคยกลัวๆ กล้าๆ ตอนนี้คือมั่นใจขึ้นเยอะเลยครับ กล้าพูด กล้าแสดงความคิดเห็นเป็นภาษาอังกฤษมากขึ้น แม้จะไม่ได้คล่องปรื๋อเหมือนเจ้าของภาษา แต่ก็สื่อสารได้สบายๆ ไม่อึดอัดเหมือนเมื่อก่อน

สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ผมได้เรียนรู้เลยก็คือ “อย่ากลัวที่จะผิดพลาด” ครับ เพราะความผิดพลาดนี่แหละที่จะทำให้เราเก่งขึ้น การเป็นเด็กฝึกงานมันคือโอกาสทองที่เราจะได้ลองผิดลองถูก ได้เรียนรู้จากประสบการณ์จริง ถ้ามัวแต่กลัว เราก็จะไม่ได้เริ่มสักที

สรุปคือ ประสบการณ์เด็กฝึกงานกับภาษาอังกฤษของผมมันก็ประมาณนี้แหละครับ จากคนที่ไม่มั่นใจ กลายเป็นคนที่กล้าใช้มากขึ้นเยอะเลย หวังว่าเรื่องของผมจะเป็นประโยชน์กับน้องๆ หรือใครที่กำลังจะไปฝึกงานแล้วกังวลเรื่องภาษาอยู่นะครับ สู้ๆ ครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ