เอาล่ะ วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ เลย เรื่องที่ตัดสินใจมาเปิดคอร์สสอน IELTS แบบตัวต่อตัวเนี่ย มันมีที่มาที่ไปยังไง

จุดเริ่มต้นมันมาจากไหน?

คือจริงๆ ผมเองก็คลุกคลีกับเรื่องภาษาอังกฤษมานานพอสมควรนะ ทั้งใช้เอง ทั้งเคยไปเรียนนู่นนี่นั่นมาบ้าง แล้วก็เห็นเพื่อนๆ น้องๆ หลายคนบ่นเรื่องสอบ IELTS กันเยอะมาก ว่ายากบ้างล่ะ เตรียมตัวไม่ถูกบ้างล่ะ ไปเรียนคอร์สใหญ่ๆ มาก็ยังจับจุดไม่ได้สักที คือฟังแล้วก็เออ…เข้าใจเลยว่ะ เพราะแต่ละคนพื้นฐานก็ไม่เท่ากัน จุดอ่อนจุดแข็งก็คนละเรื่องเลย

ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะ ก็แค่ช่วยๆ แนะนำเพื่อนๆ ไปตามเรื่องตามราว แต่หลังๆ เริ่มมีคนมาถามเยอะขึ้นเรื่อยๆ แบบจริงจังเลย ประมาณว่า “พี่ ช่วยติวให้หน่อยได้ไหม” อะไรทำนองนั้น ก็เลยมานั่งคิดดู เอ้อ หรือว่าเราจะลองทำเป็นเรื่องเป็นราวดูดีไหม เพราะเห็นปัญหาของคนส่วนใหญ่ที่ไปเรียนแบบกลุ่มใหญ่ๆ แล้วมันไม่ค่อยเวิร์คเท่าไหร่

ทำไมต้องตัวต่อตัว? มันต่างยังไง?

ผมว่านี่คือหัวใจสำคัญเลยนะ ที่ทำให้ตัดสินใจเน้นสอนแบบตัวต่อตัว เพราะจากที่สังเกตมา:

• เรียนกลุ่มใหญ่ ครูดูแลไม่ทั่วถึง: อันนี้เรื่องจริงเลย คนเยอะ ครูเก่งแค่ไหนก็โฟกัสรายคนไม่ได้หรอก สุดท้ายก็สอนแบบภาพรวมๆ ไป ใครตามทันก็ดีไป ใครไม่ทันก็หลุดเลย
• แต่ละคนมีปัญหาไม่เหมือนกัน: บางคนอ่อนแกรมมาร์ บางคนอ่อนศัพท์ บางคนมีปัญหาเรื่องการเรียบเรียงความคิดในการเขียนหรือพูด การสอนแบบเหมารวมมันแก้ไม่ตรงจุดหรอก
• ไม่กล้าถามในคลาสใหญ่: อันนี้ก็อีกประเด็น หลายคนขี้อาย ไม่กล้ายกมือถามเวลามีข้อสงสัย กลัวเพื่อนมอง กลัวครูดุ สุดท้ายก็เก็บความไม่เข้าใจไว้กับตัว
• เสียเวลากับเรื่องที่ไม่จำเป็น: บางทีในคลาสก็ต้องไปเรียนเรื่องที่เรารู้แล้ว หรือเรื่องที่เราไม่ได้มีปัญหา ทำให้เสียเวลาไปเปล่าๆ

พอมาเป็นตัวต่อตัวปุ๊บ มันเหมือนหมอรักษาคนไข้เลยว่ะ คือต้องซักประวัติก่อนเลย ว่าคนนี้พื้นฐานเป็นยังไง อยากได้คะแนนเท่าไหร่ มีเวลาเตรียมตัวแค่ไหน จุดอ่อนอยู่ตรงไหน แล้วค่อยวางแผนการสอนที่มันเหมาะกับเขาคนเดียวจริงๆ

ขั้นตอนการเตรียมตัวของผม (กว่าจะมาเป็นคอร์ส)

พอตัดสินใจว่าจะทำแล้ว ก็ไม่ได้ง่ายๆ นะครับ ผมก็ต้องเตรียมตัวเยอะเหมือนกัน

1. รื้อฟื้นความรู้ตัวเอง: ถึงจะมั่นใจระดับนึง แต่การสอนมันต่างจากการใช้เอง ผมก็ต้องไปทบทวนเนื้อหา IELTS ทั้งหมดให้เป๊ะอีกรอบ ดูแนวข้อสอบล่าสุด เทคนิคต่างๆ ที่มันอัปเดต
2. เตรียมเอกสาร สื่อการสอน: อันนี้สำคัญมาก ผมพยายามหาแบบฝึกหัดที่หลากหลาย แล้วก็ปรับให้มันเข้ากับสไตล์การสอนของผม ไม่ใช่แค่เอาชีทสำเร็จรูปมาโยนให้ทำ คือต้องคิดว่าจะอธิบายยังไงให้น้องๆ เข้าใจง่ายที่สุด
3. ลองสอนดูก่อน: ช่วงแรกๆ ก็มีน้องๆ ที่รู้จักกันมาเป็น “หนูทดลอง” ให้ ฮ่าๆๆ ก็ได้ฟีดแบ็กดีๆ กลับมาเยอะเลย ว่าตรงไหนควรปรับ ตรงไหนดีแล้ว
4. วางโครงสร้างคอร์สคร่าวๆ: ถึงจะสอนตัวต่อตัว แต่ก็ต้องมีไกด์ไลน์ว่าแต่ละพาร์ท (Listening, Reading, Writing, Speaking) จะเน้นอะไรบ้าง มีเทคนิคอะไรที่ต้องบอก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ยืดหยุ่นได้ตามผู้เรียนเป็นหลัก

ช่วงแรกๆ ที่เริ่มสอนจริงจัง ก็มีหัวหมุนบ้างเหมือนกันนะ เพราะนักเรียนแต่ละคนนี่คือคนละสไตล์เลยจริงๆ บางคนหัวไวมาก แป๊บเดียวเก็ท บางคนต้องค่อยๆ อธิบาย ยกตัวอย่างเยอะๆ เราเองก็ต้องปรับจูนวิธีการสอนไปเรื่อยๆ มันไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวเลย

ผลลัพธ์และความรู้สึกที่ได้ทำ

สิ่งที่ผมรู้สึกว่ามันคุ้มค่าที่สุด คือเวลาที่เห็นน้องๆ ที่เราสอนไปสอบแล้วได้คะแนนตามที่หวัง หรือบางทีก็เกินคาดด้วยซ้ำ มันรู้สึกดีใจไปกับเขาจริงๆ นะ เหมือนเราได้เป็นส่วนเล็กๆ ที่ช่วยให้เขาไปถึงเป้าหมายได้

มันไม่ใช่แค่เรื่องเงินหรอก เอาจริงๆ นะ แต่มันเป็นความรู้สึกว่าสิ่งที่เราทำมันมีประโยชน์ มันช่วยแก้ปัญหาให้คนอื่นได้จริงๆ จากคนที่เคยงงๆ จับต้นชนปลายไม่ถูก พอได้มาเรียนแบบตัวต่อตัว ได้รู้จุดอ่อนตัวเอง ได้เทคนิคที่เอาไปใช้ได้จริง แล้วเค้าทำได้ดีขึ้น มันก็ทำให้เรามีกำลังใจอยากจะทำต่อไป

ทุกวันนี้ก็ยังสอนอยู่เรื่อยๆ ครับ ก็พยายามพัฒนาตัวเองอยู่ตลอด หาเทคนิคใหม่ๆ มาแชร์ให้น้องๆ เพราะข้อสอบมันก็มีอะไรใหม่ๆ มาเรื่อยๆ เหมือนกัน การสอน IELTS ตัวต่อตัวสำหรับผมมันเลยไม่ใช่แค่งาน แต่มันเหมือนการได้แชร์ประสบการณ์และช่วยให้คนอื่นเดินทางไปถึงฝันได้ง่ายขึ้นอีกนิดนึง อะไรทำนองนั้นแหละครับ

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ