สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากจะมาเล่าประสบการณ์ตรงๆ ของผมเลย กับการดิ้นรนเรียนพูดภาษาอังกฤษออนไลน์เนี่ยแหละครับ คือแบบ… ไม่ได้เก่งอะไรมาก่อนเลยนะ บอกตรงๆ

จุดเริ่มต้นของการอยากพูดได้

เรื่องของเรื่องคือผมรู้สึกมาสักพักแล้วว่าภาษาอังกฤษมันจำเป็นจริงๆ ในยุคนี้อะนะ ไม่ว่าจะเรื่องงาน หรือแม้แต่ดูหนังฟังเพลงให้มันอินมากขึ้น ตอนแรกๆ นี่คือแบบ… ได้ศัพท์เป็นคำๆ พูดเป็นประโยคแทบไม่ได้เลย เวลาเจอฝรั่งนี่คือตัวแข็งทื่อ ทำอะไรไม่ถูกเลยครับ มันอึดอัดใจตัวเองมากๆ เลยคิดว่า เอ้อ! ต้องทำอะไรสักอย่างแล้วว่ะ

เริ่มลุยหาคอร์สออนไลน์

ด้วยความที่งานก็ยุ่ง จะให้ไปลงเรียนตามสถาบันก็ไม่ค่อยมีเวลา ก็เลยมองหาตัวช่วยออนไลน์นี่แหละครับ สะดวกดี อยากเรียนตอนไหนก็เรียนได้ ผมก็เริ่มเลยนะ เปิดกูเกิ้ล หาไปเรื่อย “เรียนพูดอังกฤษออนไลน์” “ฝึกพูดอังกฤษด้วยตัวเอง” อะไรทำนองนี้ โอ้โห… ข้อมูลขึ้นมาเพียบ ทั้งเว็บ ทั้งแอป ทั้งคลิปยูทูป เลือกไม่ถูกเลยครับ งงไปหมดช่วงแรก

ลองผิดลองถูกไปเรื่อย

ผมก็ใช้วิธีลูกทุ่งๆ เลยครับ คือลองมันไปทีละอย่าง สองอย่าง

• โหลดแอปมาลอง: อันไหนดังๆ หรือคนรีวิวเยอะๆ ก็โหลดมาลองดู บางแอปก็ดีนะ มีเกมให้เล่น มีคำศัพท์ให้ท่อง แต่บางอันก็รู้สึกว่ามันไม่ค่อยใช่แนวเราเท่าไหร่ มันเหมือนเน้นแต่แกรมม่าเยอะไปหน่อย ผมอยากพูดได้ไง ไม่ได้อยากเป็นนักวิชาการ ฮ่าๆ
• ดูคลิปสอนฟรี: ในยูทูปนี่เยอะมากครับ พวกคลิปสอนสั้นๆ สอนสำเนียง สอนประโยคใช้บ่อยๆ ผมก็ดูไปเรื่อยๆ อันไหนน่าสนใจก็ลองพูดตามดู แต่บางทีมันก็กระโดดไปกระโดดมา ไม่ค่อยต่อเนื่องเท่าไหร่
• พยายามหาเว็บเรียน: ก็มีบางเว็บที่ดูน่าสนใจนะครับ มีบทเรียนเป็นขั้นเป็นตอน แต่บางทีก็ติดเรื่องค่าใช้จ่ายบ้าง หรือเนื้อหามันดูน่าเบื่อไปหน่อย

ช่วงแรกๆ นี่ท้อเหมือนกันนะ เพราะมันยังไม่เห็นผลชัดเจน พูดก็ยังตะกุกตะกักเหมือนเดิม ฟังก็ยังไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ก็บอกตัวเองว่า เอาน่า… เพิ่งเริ่มเอง

เจอแนวทางที่ใช่ (สำหรับผมนะ)

หลังจากลองมั่วๆ ไปสักพัก ผมเริ่มจับทางได้ว่าตัวเองน่าจะเหมาะกับการ เน้นฟังเยอะๆ แล้วก็พยายามพูดตาม มากกว่าการมานั่งท่องแกรมม่าเป็นบ้าเป็นหลัง ผมเริ่มหันไปหาพวกบทสนทนาในชีวิตประจำวันง่ายๆ คลิปที่ฝรั่งเขาคุยกันจริงๆ ไม่ใช่แค่ในหนังสือเรียน แล้วก็พยายามเลียนแบบโทนเสียง สำเนียงการพูดของเขา ถึงจะเพี้ยนๆ บ้างก็ช่างมัน ฮ่าๆ

สิ่งสำคัญที่ผมค้นพบคือ ความสม่ำเสมอ ครับ ผมพยายามจัดเวลาให้ตัวเองทุกวัน อย่างน้อยวันละครึ่งชั่วโมงถึงหนึ่งชั่วโมงก็ยังดี คือไม่ได้นั่งเรียนแบบจริงจังทุกวันนะ บางวันก็แค่เปิดฟังเฉยๆ ให้หูมันชิน บางวันก็ฮึดหน่อย ลองพูดตามอัดเสียงตัวเองฟัง (ซึ่งตอนแรกๆ นี่รับไม่ได้เลย เสียงตัวเองทำไมมันตลกขนาดนี้วะ ฮ่าๆ)

อุปสรรคที่ต้องเจอ (และต้องข้ามให้ได้)

แน่นอนครับว่ามันไม่ได้ราบรื่นตลอดเส้นทาง อุปสรรคใหญ่ๆ ที่ผมเจอเลยคือ:

• ความขี้เกียจ: อันนี้ตัวดีเลยครับ บางวันเหนื่อยๆ กลับมาจากทำงานก็อยากจะนอนดูทีวีอย่างเดียว ต้องพยายามฮึดสู้กับมันมากๆ
• ความกลัวที่จะพูดผิด: กลัวโดนล้อ กลัวคนอื่นไม่เข้าใจ อันนี้เป็นกันเยอะ ผมก็เป็น แต่หลังๆ ก็คิดว่า ผิดก็ช่างมันสิ ไม่มีใครเก่งมาแต่เกิด ไม่พูดเลยสิแย่กว่า
• หาคนคุยด้วยยาก: เรียนออนไลน์มันก็ดีตรงสะดวก แต่บางทีมันก็ขาดคนที่จะมาโต้ตอบด้วยจริงๆ ผมก็อาศัยพูดกับตัวเองหน้ากระจกบ้าง หรือพยายามหาเพื่อนต่างชาติในแอปฝึกภาษาคุยบ้าง (ถึงจะเขินๆ ก็ตาม)

ผลลัพธ์ที่ค่อยๆ เห็นผล

หลังจากที่ผมพยายามฝึกฝนแบบลูกผีลูกคนมาเรื่อยๆ สิ่งที่เริ่มเปลี่ยนไปคือ ผมเริ่ม ฟังออกมากขึ้น ครับ จากที่เมื่อก่อนฟังเพลงสากลคือฟังแต่ทำนอง ตอนนี้เริ่มจับคำได้บ้างแล้ว ดูหนังก็เริ่มเข้าใจบริบทมากขึ้นโดยไม่ต้องจ้องซับตลอดเวลา

และที่สำคัญที่สุดคือ ผมกล้าพูดมากขึ้น ครับ ถึงจะยังไม่คล่องปรื๋อเหมือนเจ้าของภาษา แต่ก็กล้าที่จะเริ่มบทสนทนา กล้าที่จะถาม กล้าที่จะตอบโต้แบบง่ายๆ ได้แล้ว จากที่เมื่อก่อนจะอ้ำๆ อึ้งๆ อยู่นานสองนาน ตอนนี้ก็คือคิดปุ๊บ พูดปั๊บ (อาจจะมีผิดบ้างถูกบ้างก็ว่ากันไป)

ตอนนี้ถามว่าเก่งระดับเทพเลยไหม ก็ยังครับ ยังต้องฝึกอีกเยอะ แต่ถ้าเทียบกับเมื่อก่อนที่แทบจะเป็นศูนย์ ผมว่ามันมาไกลพอสมควรเลยนะ อย่างน้อยก็พอเอาตัวรอดได้เวลาต้องใช้ภาษาอังกฤษจริงๆ รู้สึกมั่นใจในตัวเองมากขึ้นเยอะเลยครับ

ใครที่กำลังคิดจะเรียนพูดภาษาอังกฤษออนไลน์ หรือกำลังท้ออยู่ ผมอยากจะบอกว่า อย่ายอมแพ้ครับ หาแนวทางที่เหมาะกับตัวเองให้เจอ แล้วก็ลงมือทำมันอย่างสม่ำเสมอ ไม่ต้องรีบร้อน ไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร แค่แข่งกับตัวเองในวันก่อนก็พอแล้วครับ สู้ๆ ครับทุกคน!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ