สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงของผมเลยครับ กับการเรียนภาษาอังกฤษพื้นฐานแบบลูกทุ่งๆ ของผมนี่แหละครับ ไม่ได้มีหลักการอะไรมากมาย แต่ก็พอไปวัดไปวาได้นะ ฮ่าๆ

จุดเริ่มต้นของการผจญภัย

เรื่องของเรื่องคือ ผมรู้สึกว่า เฮ้ย! โลกมันไปไกลแล้วนะ ภาษาอังกฤษนี่มันสำคัญจริงๆ เวลาไปไหนมาไหน หรือแม้แต่ดูหนังฟังเพลง ถ้าพอรู้เรื่องบ้างมันก็จะเปิดโลกเราได้เยอะเลย ตอนแรกก็มืดแปดด้านครับ ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี มันเยอะแยะไปหมด

ลงมือทำแบบงูๆ ปลาๆ

ผมก็เริ่มจากง่ายสุดๆ เลยครับ คือไปรื้อฟื้น ABC ใหม่หมดเลยครับ นั่งท่องเหมือนเด็กอนุบาลเลย แล้วก็เริ่มหาคำศัพท์ง่ายๆ ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน วันละ 5 คำ 10 คำ ก็ว่าไป ผมใช้วิธีเขียนใส่กระดาษเล็กๆ แล้วแปะไว้ตามที่ต่างๆ ในบ้าน ที่เห็นบ่อยๆ เช่น หน้ากระจก ตู้เย็น ประตูห้องน้ำ แรกๆ ก็จำได้บ้างลืมบ้างเป็นเรื่องปกติ

พอเริ่มมีคลังศัพท์นิดหน่อย ผมก็เริ่มหาแอปพลิเคชันสอนภาษาในมือถือมาลองเล่นดูครับ มีเยอะแยะเลย ทั้งฟรีทั้งเสียเงิน ผมก็ลองไปเรื่อยๆ อันไหนสนุกก็เล่นนานหน่อย อันไหนน่าเบื่อก็ลบทิ้ง ฮ่าๆ เน้นอันที่มันมีเกม มีภาพ มีเสียง มันช่วยให้จำได้ง่ายขึ้นเยอะเลย

จากนั้นก็เริ่มฟังเพลงภาษาอังกฤษครับ เลือกเพลงที่เราชอบ แล้วก็เปิดเนื้อเพลงดูตามไปด้วย แรกๆ ก็ฟังไม่รู้เรื่องหรอกครับ อาศัยเดาจากทำนอง จากคำที่พอจะคุ้นๆ บ้าง ทำแบบนี้ซ้ำๆ เพลงเดิมๆ จนเริ่มร้องตามได้ เริ่มเข้าใจความหมายมากขึ้น

เริ่มดูหนัง ดูซีรีส์

สเต็ปต่อมาที่ผมลองคือการดูหนังหรือซีรีส์ฝรั่งครับ อันนี้สนุกเลย! ตอนแรกผมเปิดซับไทยก่อนเลย เอาให้เข้าใจเนื้อเรื่องทั้งหมดก่อน แล้วพอดูรอบสองสาม ผมก็ลองเปลี่ยนเป็นซับอังกฤษดูบ้าง ถึงจะอ่านไม่ทันทั้งหมด แต่ก็พยายามจับใจความ พยายามดูว่าคำนี้เขาออกเสียงยังไง ประโยคนี้เขาพูดในสถานการณ์ไหน มันช่วยเรื่องการฟังกับการออกเสียงได้เยอะมากครับ

• พยายามเลียนแบบสำเนียง: อันนี้อาจจะตลกๆ หน่อย แต่ผมชอบพูดตามตัวละครในหนัง มันเหมือนเป็นการฝึกออกเสียงไปในตัว
• ไม่กลัวผิด: แรกๆ ก็อายครับ กลัวพูดผิด แต่หลังๆ คิดว่า เอาน่า! ผิดก็ผิดสิ ไม่มีใครว่าอะไรเราหรอก ดีกว่าไม่กล้าพูดเลย
• หาเพื่อนคุย: อันนี้ถ้ามีโอกาสจะดีมากครับ ผมก็พยายามหาโอกาสคุยกับเพื่อนที่พอได้ภาษาอังกฤษบ้าง หรือบางทีก็คุยกับตัวเองหน้ากระจกนี่แหละ ฮ่าๆ

สิ่งที่ได้เรียนรู้ (นอกจากภาษา)

ตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้เก่งกาจอะไรมากมายนะครับ ยังเป็นระดับพื้นฐานอยู่เลย แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองพัฒนาขึ้นเยอะมาก จากที่ฟังไม่รู้เรื่องเลย ก็เริ่มจับใจความได้บ้าง จากที่พูดไม่ได้เลย ก็เริ่มกล้าพูดประโยคง่ายๆ ได้บ้างแล้ว สิ่งสำคัญที่ผมได้เรียนรู้คือ ความสม่ำเสมอครับ ทำทุกวัน วันละนิดวันละหน่อย มันดีกว่าทำเยอะๆ แต่นานๆ ทำที

แล้วก็อย่าไปกลัวครับ ภาษาอังกฤษมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ขอแค่เราเปิดใจ แล้วก็สนุกไปกับมัน ผมว่าใครๆ ก็เรียนได้ครับ เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังเริ่มเรียนเหมือนกันนะครับ สู้ๆ ครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ