เอ้อ ถามว่าทำไมถึงมาลองเรียนภาษาอังกฤษกับ PalFish น่ะเหรอ? เอาจริงดิ ตอนนั้นมันก็ว่างๆ อ่ะนะ แล้วก็รู้สึกว่าภาษาอังกฤษตัวเองนี่มันช่างง่อยเปลี้ยเสียขาเหลือเกิน อยากจะพูดให้มันคล่องๆ กับเขามั่ง เห็นโฆษณามันเด้งขึ้นมาในเฟซบุ๊กบ่อยเกิ๊น เลยแบบ เอ้า! ลองดูซักตั้งวะ จะหมู่หรือจ่าเดี๋ยวก็รู้!

พอโหลดแอปมาครั้งแรก บอกเลยว่าแอบงงนิดหน่อย หน้าตามันก็ดูทันสมัยดีนะ แต่เมนูมันเยอะแยะไปหมด ครูเต็มไปหมด เลือกไม่ถูกเลยจ้า มีทั้งครูเจ้าของภาษา ครูฟิลิปปินส์ โปรแกรมสำหรับเด็ก สำหรับผู้ใหญ่ โอ๊ย ปวดหัว! ตอนนั้นก็กดๆ มั่วๆ ไปก่อนเลย สมัครสมาชิกก็ไม่ยากเท่าไหร่ กรอกนู่นนี่นั่นแป๊บเดียวเสร็จ แต่พอเข้าไปส่องโปรไฟล์ครูแต่ละคนนี่สิ…อื้อหือ ตาแตกของจริง บางคนรูปโปรไฟล์สวยเช้ง วิดีโอแนะนำตัวอย่างโปร แต่บางคนก็…เอ่อ…นะ ดูบ้านๆ ไปหน่อย ก็ต้องวัดดวงกันไป

เริ่มเรียนจริงจัง (หรือเปล่า?)

หลังจากส่องแล้วส่องอีก สุดท้ายก็ตัดสินใจจองคลาสแรกไปกับครูคนนึง เห็นรีวิวว่าใจดี สอนสนุก พอถึงเวลาเรียนจริง ก็เปิดแอป รอครูเข้ามาในห้องเรียนออนไลน์ ตื่นเต้นเหมือนกันนะเฟ้ย! ตอนเรียนก็…อืมมม…ก็โอเคแหละ ครูเขาก็พยายามชวนคุย ถามนู่นถามนี่ แต่เราดิ ปากแข็ง พูดตะกุกตะกัก ออกเสียงก็เพี้ยนไปบ้าง เขาก็ช่วยแก้ไขให้ บทเรียนส่วนใหญ่ก็จะเป็นสไลด์ มีรูปภาพ มีคำศัพท์ใหม่ๆ ให้เรียนรู้

สิ่งที่ชอบเกี่ยวกับ PalFish นะก็คือ:

• เลือกเวลาเรียนเองได้ สะดวกดีมาก เลิกงานดึกแค่ไหนก็ยังหาคลาสเรียนได้
• ครูบางคนสอนสนุกจริงๆ มีมุกตลก มีเกมให้เล่นบ้าง ไม่น่าเบื่อ (แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนนะ บางคนก็สอนตามสไลด์เป๊ะๆ)
• ได้คุยกับคนจริงๆ นี่แหละ มันช่วยให้กล้าพูดมากขึ้น ถึงจะพูดผิดๆ ถูกๆ ก็ตาม

แต่สิ่งที่ไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่ก็มีเหมือนกัน:

• ครูบางคน สัญญาณอินเทอร์เน็ตไม่ค่อยดีเลย เสียงขาดๆ หายๆ ภาพกระตุก เรียนไปก็หงุดหงิดไป
• เนื้อหาบางบทเรียนมันแอบซ้ำๆ วนๆ อยู่นั่นแหละ บางทีก็รู้สึกว่าไม่ได้อะไรใหม่
• ค่าเรียน! โอ้โห…ถ้าเทียบเป็นรายครั้ง บางทีก็แอบรู้สึกว่าแพงไปนิดนะ ยิ่งถ้าเจอครูไม่ค่อยโอเค ยิ่งเสียดายตังค์
• ระบบมันชอบแจ้งเตือนขายคอร์สบ่อยเกิ๊น บางทีก็รำคาญ

เรียนไปได้ซักพักใหญ่ๆ ก็เริ่มจับทางได้ว่า อ๋อ…มันก็ประมาณนี้แหละ ครูบางคนก็เหมือนมานั่งคุยเล่นเป็นเพื่อนมากกว่าจะมาสอนจริงจัง บางคนก็มีเทคนิคดี ช่วยแก้แกรมมาร์ให้เป๊ะ แต่บางคนก็ปล่อยไหลไปเรื่อยๆ เลยรู้สึกว่าการเลือกครูเนี่ยสำคัญมากๆ ดวงดีก็ได้ครูดีไป ดวงร้ายก็…นะ ทำใจ

แล้วไอ้ที่โฆษณาว่าเรียนแล้วจะพูดคล่องปร๋อในสามเดือนหกเดือนอะไรนั่นน่ะ…เอาจริงๆ นะ มันก็อยู่ที่ตัวเราเองด้วยแหละ ต่อให้แอปดีแค่ไหน ครูเก่งแค่ไหน แต่ถ้าเราไม่ทบทวน ไม่ฝึกฝนเองข้างนอก เรียนให้ตายยังไงมันก็ไม่คล่องปร๋อแบบนั้นหรอก มันต้องใช้เวลาและความพยายามของตัวเองด้วย

ประสบการณ์เฉียดตาย (ทางภาษา)

มีอยู่ครั้งนึงนะ จำได้แม่นเลย ไปเที่ยวทะเลคนเดียว แล้วดันเจอฝรั่งคู่หนึ่งยืนทำหน้างงๆ เหมือนจะหลงทาง ด้วยความที่มั่นใจในภาษาอังกฤษที่เรียนมาจาก PalFish สดๆ ร้อนๆ (ในตอนนั้นคิดว่าตัวเองเจ๋งแล้วไง) ก็เลยเดินดุ่มๆ เข้าไปจะช่วยเขาเลยจ้า “Can I help you?” ประโยคแรกผ่านฉลุย

พอเขาเริ่มอธิบายปัญหามาเท่านั้นแหละ…เหงื่อแตกพลั่ก! ศัพท์แสงที่เคยเรียนมามันหายไปไหนหมดวะ! นึกคำไม่ออก พูดไปเขาก็ยิ่งทำหน้างงหนักกว่าเดิมอีก สุดท้ายจบลงด้วยการใช้ภาษามือประกอบกับเปิด Google Translate สลับกันไปมา กว่าจะเข้าใจกันได้ เล่นเอาเหนื่อย! ตอนนั้นโคตรอายตัวเองเลย นึกว่าเก่งแล้ว ที่ไหนได้…เละไม่เป็นท่า!

กลับมานั่งคิดเลยว่า เฮ้ย…ไอ้ที่เรียนในแอปน่ะ มันก็ช่วยให้เรากล้าพูดขึ้น ได้คำศัพท์ใหม่ๆ บ้างก็จริง แต่มันเทียบไม่ได้เลยกับการเจอสถานการณ์จริง ของจริงมันตื่นเต้นกว่าเยอะ ความกดดันมันต่างกัน คำศัพท์ที่เคยท่องได้ปร๋อๆ มันหายวับไปกับตา แต่ก็นะ…อย่างน้อยก็ได้ลอง ดีกว่ายืนใบ้กินไปเลยละกัน ถือว่าเป็นบทเรียนราคาถูก (ที่ไม่ต้องจ่ายเพิ่ม)

สรุปแล้ว PalFish มันดีมั้ย? ถ้าให้ตอบแบบไม่อวยนะ ก็ต้องบอกว่ามันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียแหละ ถ้าใครอยากหาคนคุยภาษาอังกฤษด้วยแก้เบื่อ หรืออยากให้ลูกหลานได้ลองเรียนกับเจ้าของภาษาแบบไม่ต้องเสียเวลาเดินทาง อันนี้ก็อาจจะตอบโจทย์อยู่บ้าง แต่ถ้าคาดหวังว่าจะเรียนแล้วเก่งเทพ พูดได้ไฟแลบในเวลาอันสั้น อันนี้คงต้องบอกว่าฝันไปเถอะ มันต้องอาศัยความพยายามของตัวเองเป็นหลักเลย

ส่วนตัวฉันเองน่ะเหรอ? ก็คงเรียนๆ หยุดๆ ไปตามอารมณ์ ไม่ได้คาดหวังอะไรเว่อร์วังมากมายแล้ว เอาแค่ให้ได้ใช้สมอง ได้ฝึกพูดบ้าง ไม่ให้ภาษาอังกฤษมันคืนครูไปซะหมดก็พอใจแล้วมั้ง ใครจะลองก็ลองดูได้ ไม่เสียหาย แต่ก็อย่าไปเชื่อคำโฆษณามากนักล่ะ ดูตามความเป็นจริงดีที่สุด!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ