สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ ของผมเลยนะ เรื่องการเรียนคำศัพท์ภาษาอังกฤษเนี่ย เอาจริงๆ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่อยากจะดูหนังฝรั่งรู้เรื่องขึ้น อ่านบทความอะไรนิดๆ หน่อยๆ ได้ก็พอใจแล้ว

จุดเริ่มต้นและการลองผิดลองถูก

ผมเริ่มจากความรู้สึกแบบว่า… ศัพท์มันเยอะจังวะ จะจำยังไงหมด ตอนแรกก็ลองซื้อหนังสือรวมศัพท์มานั่งท่องเลยนะ ท่องไปได้สองสามวันก็เบื่อแล้วครับพี่น้อง มันแห้งแล้งเหลือเกิน ไม่สนุกเลย แล้วก็ลืมเร็วมากด้วย จำได้หน้าลืมหลังตลอด

หลังจากนั้นก็เปลี่ยนวิธี ไปลองใช้พวกแฟลชการ์ด ทำเองบ้าง โหลดแอปฯ มาใช้บ้าง แอปฯ พวกช่วยจำศัพท์อ่ะนะ ก็ดีขึ้นมาหน่อยตรงที่มันมีรูปภาพ มีเสียง มีเกมให้เล่นบ้าง แต่เอาเข้าจริง พอเจอศัพท์เยอะๆ ก็ยังรู้สึกท่วมท้นอยู่ดี เหมือนมันไม่เข้าหัวเท่าไหร่

ผมก็ไม่ยอมแพ้นะ คิดว่ามันต้องมีวิธีที่มันเวิร์คกับเราสิวะ เลยเริ่มสังเกตตัวเองว่าชอบอะไร ปกติผมชอบดูหนัง ดูซีรีส์ แล้วก็ฟังเพลงสากลอยู่แล้ว เลยคิดว่าเออ… ลองเริ่มจากตรงนี้ดีไหม

วิธีที่ผมลงมือทำจริงๆ จังๆ

ทีนี้แหละครับ ผมเริ่มปฏิบัติการอย่างจริงจัง:

• ดูหนัง/ซีรีส์พร้อมซับไตเติ้ล: แรกๆ ก็เปิดซับไทยก่อนเลย ให้พอจับใจความได้ แล้วก็พยายามฟังคำที่เค้าพูดบ่อยๆ พอเริ่มชิน ก็เปลี่ยนเป็นซับอังกฤษ อันนี้แหละของจริง ตอนแรกอ่านไม่ทันเลยครับ แต่ก็พยายามดูไปเรื่อยๆ คำไหนไม่รู้จริงๆ ก็หยุดแล้วจดไว้บ้าง หรือบางทีก็ปล่อยผ่านไปก่อน เน้นเอาความคุ้นเคย
• ฟังเพลงแล้วดูเนื้อเพลงตาม: อันนี้ช่วยเรื่องสำเนียงกับการออกเสียงได้เยอะเลยนะ ผมเปิดเพลงที่ชอบ แล้วก็หาเนื้อเพลงมาอ่านตามไปด้วย คำไหนไม่รู้ความหมายก็เปิดดิกชันนารีดู ทำบ่อยๆ มันจะเริ่มซึมซับไปเอง
• จดศัพท์จากสิ่งที่สนใจ: เวลาอ่านบทความสั้นๆ หรือเจอโพสต์ภาษาอังกฤษที่น่าสนใจ ถ้าเจอศัพท์ใหม่ ผมจะจดลงสมุดเล็กๆ ที่พกติดตัวไว้ ไม่ได้จดทุกคำนะ เอาเฉพาะคำที่คิดว่าน่าจะได้ใช้ หรือคำที่เห็นบ่อยๆ แล้วก็พยายามแต่งประโยคง่ายๆ จากคำนั้นดู
• ใช้จริงเท่าที่มีโอกาส: อันนี้อาจจะยากหน่อยถ้าไม่มีคนคุยด้วย แต่ผมก็พยายามคิดเป็นภาษาอังกฤษในหัวบ้าง หรือเวลาจะพิมพ์อะไรสั้นๆ ในโซเชียล ถ้าเป็นเรื่องทั่วไปก็ลองพิมพ์เป็นภาษาอังกฤษดู ผิดถูกไม่เป็นไร ขอให้ได้ใช้

สิ่งที่ผมค้นพบและอยากจะบอกต่อ

หลังจากทำแบบนี้มาสักพักใหญ่ๆ นะครับ ผมพบว่าการเรียนศัพท์มันไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิด ถ้าเราหาวิธีที่มันเข้ากับจริตของเราได้ ที่สำคัญเลยนะ ผมว่าคือ ความสม่ำเสมอ ทำทุกวัน วันละนิดวันละหน่อยก็ได้ ไม่ต้องหักโหม แต่ขอให้ทำต่อเนื่อง

แล้วก็อย่าไปกลัวผิดครับ ตอนผมเริ่มใช้ศัพท์ใหม่ๆ ก็มีพูดผิด เขียนผิด ประจำ แต่ก็ช่างมัน เรากำลังเรียนรู้นี่นา ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิดหรอก

ผลลัพธ์ที่ได้คือ ผมเริ่มเข้าใจบทสนทนาในหนังได้มากขึ้น อ่านอะไรๆ ก็รู้เรื่องขึ้นเยอะ ถึงจะยังไม่ถึงกับคล่องปรื๋อ แต่ก็รู้สึกว่ามันพัฒนาขึ้นจริงๆ นะ มันทำให้การเรียนภาษาอังกฤษของผมมันสนุกขึ้นเยอะเลย

ก็ประมาณนี้แหละครับ ประสบการณ์การเรียนคำศัพท์อังกฤษของผม เผื่อจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่กำลังเริ่มต้น หรือกำลังท้ออยู่บ้างนะครับ สู้ๆ ครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ