เฮ้อออ พูดถึงเรื่องเรียน PalFish เนี่ยนะ ตอนแรกก็คิดว่าหมูๆ ว่ะแก

เห็นคนนู้นคนนี้ในเน็ตบอกสอนออนไลน์สบายๆ ได้เงินดี ยิ่งช่วงนั้นโคตรว่างเลย เบื่อๆ เซ็งๆ อะนะ เลยคิดว่าเออ ลองดูซักตั้งวะ มันจะซักแค่ไหนกันเชียว

สมัครโคตรยุ่งยาก

แต่แม่เจ้าโว้ยยยยยยย! ตอนสมัครนี่มันอะไรกันนักหนา เอกสารนี่ขออย่างเยอะ ไหนจะรูปถ่าย คลิปแนะนำตัว บัตรประชาชน โอ๊ยย สารพัด แล้วยังต้องทำเดโม่คลาสอีกนะ อัดคลิปสอนทดลองส่งไปให้เขาดู คือแบบ…กูจะมาสอนพิเศษเด็กนะโว้ย ไม่ได้ไปสมัครเป็นดาราฮอลลีวูด ปวดกบาลสุดๆ ตอนนั้นเกือบท้อละ แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ ละ ลองดูให้มันสุดๆ ไปเลย

เริ่มสอนจริง…เงียบกริบ

พอผ่านด่านอรหันต์การสมัครมาได้นะ นึกว่าจะสวยหรู เปิดแอปมานักเรียนต่อคิวรอเรียนเป็นสิบๆ ที่ไหนได้! เปิดมาวันแรก…เงียบเป็นเป่าสาก สองวัน…สามวัน…ก็ยังเงียบ นี่กูทำไรผิดป่าววะ? หรือโปรไฟล์กูไม่น่าสนใจ? คิดไปร้อยแปดพันเก้า กว่าจะมีคลาสแรกเข้ามาได้นี่ลุ้นยิ่งกว่าหวยอีกแกเอ๊ย

แล้วคลาสแรกๆ นะ เตรียมตัวอย่างดี สอนไปเกร็งไป เด็กก็มองเราตาแป๋วๆ บางทีก็ฟังรู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่ง เราก็ต้องพยายามแอคทีฟเข้าไว้ ชวนคุย ชวนเล่นเกม ทำทุกอย่างให้คลาสมันไม่น่าเบื่อ

สารพัดปัญหาหน้างาน

แล้วจะบอกว่าสอน PalFish นี่มันไม่ใช่แค่เตรียมบทเรียนแล้วสอนจบๆ นะแก ปัญหาหน้างานนี่เพียบ!

• เด็กหลากหลายสไตล์: บางคนนี่ซนเป็นลิง ปีนป่ายหน้าจอ สอนไปต้องคอยดุไป บางคนก็ขี้อายสุดๆ ถามคำตอบคำ ต้องค่อยๆ ตะล่อม บางคนนี่เก่งเวอร์วังจนเราต้องหาอะไรแอดวานซ์มาสอนเพิ่ม
• ผู้ปกครอง: อันนี้ก็แล้วแต่ดวงเลย บางคนน่ารักมาก เข้าใจ ให้กำลังใจ แต่บางคนนี่ก็…นะ ลูกฉันต้องได้แบบนั้นแบบนี้ ทำไมครูสอนแบบนั้น ทำไมไม่สอนแบบนี้ โอ๊ยยย เครียด!
• ระบบป่วยๆ: อินเทอร์เน็ตบ้านกูก็ดีๆ อยู่นะ บางทีสัญญาณหลุดเฉย บทเรียนโหลดไม่ขึ้นมั่ง เสียงดีเลย์มั่ง ต้องรีบแก้ปัญหาเฉพาะหน้ากันไป ไม่งั้นโดนคอมเพลนอีก
• การหาคลาส: ช่วงแรกๆ นี่คลาสหายากจริง ต้องคอยเปิดสล็อตว่างเยอะๆ ทำโปรไฟล์ให้น่าสนใจ บางทีก็ต้องไปแย่งชิงคลาสกับครูคนอื่น เหนื่อยเอาเรื่อง

สิ่งที่ได้เรียนรู้ (มากกว่าเงิน)

ถามว่าท้อมั้ย? โคตรท้อเลยแก! หลายครั้งอยากจะกดลบแอปทิ้งไปให้รู้แล้วรู้รอด แต่พอมองย้อนกลับไปนะ เออ…มันก็สอนอะไรเราเยอะเหมือนกันว่ะ

อย่างแรกเลยคือความอดทน จากที่เคยเป็นคนใจร้อนปรี๊ดๆ ก็เย็นลงเยอะ เพราะต้องดีลกับเด็ก กับผู้ปกครอง กับปัญหาร้อยแปด แล้วก็ได้ฝึกภาษาอังกฤษไปในตัวด้วยนะ ถึงจะสอนเด็กเล็กๆ แต่ศัพท์บางคำเราก็ต้องเป๊ะ

แล้วมันทำให้เรารู้จักปรับตัวอะแก ต้องพลิกแพลงการสอนไปตามเด็กแต่ละคน ไม่ใช่ใช้สคริปต์เดียวสอนได้ทุกคน มันเหมือนได้ฝึกแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปในตัวด้วย

จำได้เลยมีช่วงนึงแบบว่าเครียดมาก คลาสน้อย เงินก็น้อย เริ่มคิดว่าทางนี้ไม่ใช่ทางของเราละมั้ง บังเอิญไปเจอกลุ่มครู PalFish คนไทยในเฟซบุ๊ก เออ…เค้าก็เจอปัญหาคล้ายๆ เรานี่หว่า เค้าก็มาแชร์เทคนิค แชร์กำลังใจกัน มันเลยทำให้รู้สึกว่าเออ กูไม่ได้สู้คนเดียวนะเว้ย คนอื่นเค้าก็ผ่านจุดนี้มาได้ เราก็ต้องทำได้ดิ! นั่นแหละเป็นจุดเปลี่ยนเลย ทำให้มีแรงฮึดสู้ขึ้นมาอีกรอบ

บทสรุปจากประสบการณ์ตรง

ตอนนี้ก็ยังสอนอยู่บ้างนะ แต่ไม่ได้หักโหมเหมือนช่วงแรกๆ แล้ว เอาแค่พอสนุกๆ ได้ค่าขนมกรุบกริบ ถามว่าสอน PalFish แล้วรวยมั้ย? ตอบเลยว่าไม่! ถ้าหวังจะทำเป็นรายได้หลักเลี้ยงชีพนี่อาจจะต้องคิดหนักหน่อย เพราะมันไม่แน่นอนเลยซักนิด

แต่ถ้าถามว่าได้อะไรจากมันมั้ย? บอกเลยว่าได้เยอะกว่าที่คิดนะ มันไม่ใช่แค่งานหาเงิน แต่มันคือประสบการณ์ชีวิตอย่างนึงเลย ได้ฝึกตัวเองในหลายๆ ด้าน ได้เจอโลกอีกใบผ่านหน้าจอคอม

ใครที่คิดจะลองทำนะ ก็ลองดูได้ ไม่เสียหาย แต่อย่าคาดหวังว่ามันจะง่ายเหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบ เตรียมใจเจอปัญหา เตรียมใจกับการรอคอย เตรียมใจกับการปรับตัว เพราะมันก็คืองานๆ นึงนั่นแหละ แค่เราทำที่บ้าน ไม่ต้องตอกบัตรเข้าออฟฟิศแค่นั้นเอง จบปึ้ง!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ