ช่วงหลังๆ นี่ผมสังเกตเห็นเลยนะ ว่าหลายคนพอมีลูกเล็กเด็กแดง ถ่ายรูปทีไรก็มักจะติดปัญหาเดิมๆ คือ… คิดแคปชั่นไม่ออก! จะลงรูปอวดความน่ารักของเจ้าตัวเล็กแต่ละที มันก็ต้องมีคำบรรยายเก๋ๆ หน่อยใช่ไหมล่ะครับ แต่บางทีมันก็นึกไม่ออกจริงๆ นะว่าจะเขียนอะไรดี

สมัยก่อนตอนลูกผมยังเล็กๆ ผมก็เป็นครับ ถ่ายรูปมาเป็นร้อยเป็นพัน แต่พอจะลงโซเชียลแต่ละที โอ๊ย ปวดหัว! จะเขียนแค่ “น่ารักจัง” “หล่อจัง” ทุกรูปมันก็น่าเบื่อไปหน่อยใช่ไหมล่ะครับ ผมก็เลยเริ่มลองหาวิธีของตัวเองดู ลองผิดลองถูกไปเรื่อยเปื่อย

ประสบการณ์ตรงของผมกับการหาแคปชั่นให้ลูก

ตอนนั้นผมนั่งคิดนอนคิดเลยนะว่าจะทำยังไงดี แรกๆ ก็ไปส่องๆ ดูคนอื่นเขาเขียนอะไรกันบ้าง ก็มีทั้งแบบซึ้งๆ ฮาๆ คำคมปรัชญาเด็กก็มา แต่บางทีมันก็รู้สึกว่าไม่ใช่สไตล์เรา หรือไม่เข้ากับรูปที่เราถ่ายมา

ผมก็เลยเริ่มจากอะไรง่ายๆ ก่อนเลย คือ สังเกตพฤติกรรมลูก นี่แหละครับ เด็กๆ เนี่ย เขามีอะไรให้เราเซอร์ไพรส์ได้ตลอดเวลาจริงๆ นะ บางทีกำลังซนๆ อยู่ดีๆ ก็ทำหน้าทะเล้นใส่กล้อง หรือบางทีก็หลับปุ๋ยในท่าแปลกๆ โมเมนต์พวกนี้แหละครับ ที่มันเอามาเขียนเป็นแคปชั่นได้แบบไม่ต้องคิดเยอะเลย

อย่างเช่น มีครั้งหนึ่งลูกชายผมตอนนั้นยังเตาะแตะ เพิ่งหัดเดิน แล้วก็ล้มก้นจ้ำเบ้า ผมถ่ายรูปตอนเขากำลังจะร้องไห้แต่ก็พยายามจะลุกขึ้นมาใหม่ได้ทัน ผมก็ลงรูปนั้นแล้วเขียนไปง่ายๆ ว่า “ล้มแล้วลุก นักสู้ตัวน้อยของพ่อ สู้ๆ นะครับ!” มันออกมาจากความรู้สึกจริงๆ ณ ตอนนั้นเลยนะ ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรมาก

หรือบางทีลูกสาวกำลังเล่นของเล่นแบบตั้งอกตั้งใจมาก หน้าตาจริงจังสุดๆ ผมก็จะถ่ายรูปแล้วเขียนแซวๆ ว่า “สมาธิระดับเทพ โปรเจกต์ใหญ่แน่ๆ เลยลูกสาวใครเนี่ย” อะไรทำนองนี้ มันก็ดูน่ารักไปอีกแบบ

ผมลองทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็เริ่มจับทางได้ว่า จริงๆ แล้วแคปชั่นเด็กๆ ที่ดีเนี่ย มันไม่ต้องหรูหรา หรือใช้คำสวยเลิศอะไรมากมายเลยครับ สิ่งสำคัญที่ผมค้นพบก็คือ:

• ความเรียบง่ายและจริงใจ: เขียนจากสิ่งที่เราเห็น สิ่งที่เรารู้สึกจริงๆ ณ โมเมนต์นั้นๆ มันจะสื่อสารได้ดีที่สุด
• ความเป็นธรรมชาติของเด็ก: ดึงเอาความน่ารัก ความซน ความไร้เดียงสา หรือความเป็นตัวตนของเขาออกมาเล่าผ่านแคปชั่น
• ใส่ความเป็นตัวเองของเราลงไป: ถ้าเราเป็นคนตลก ก็ใส่ความฮาลงไปได้เลย ถ้าเราเป็นคนซึ้งๆ ก็เขียนบรรยายความรู้สึกอบอุ่นได้เต็มที่
• สั้นๆ ได้ใจความ: บางทีประโยคสั้นๆ แต่โดนๆ ก็กินใจกว่าแคปชั่นยาวๆ อีกนะ

มีช่วงนึงผมก็ลองแต่งเป็นกลอนสั้นๆ ง่ายๆ ดูบ้างนะ แบบว่า “แก้มยุ้ยๆ ตากลมๆ ใครเห็นก็หลงรัก หนูน้อยของแม่” อะไรแบบนี้ ก็ได้ฟีลน่ารักๆ ไปอีกแบบ แต่ก็ต้องแล้วแต่ความถนัดของแต่ละคนด้วยครับ บางคนอาจจะไม่ถนัดแต่งกลอน ก็เน้นบรรยายไปเลย

สุดท้ายแล้วนะครับ ผมว่าการที่เราพยายามจะหาแคปชั่นดีๆ มาใส่ให้รูปลูกเนี่ย มันก็เป็นเพราะเรารักเขา อยากจะเก็บทุกความทรงจำดีๆ เหล่านี้ไว้ให้นานที่สุดใช่ไหมล่ะครับ แคปชั่นมันก็เหมือนกับการเติมสีสันให้ภาพถ่ายมีชีวิตชีวามากขึ้นแค่นั้นเอง

ดังนั้น ไม่ต้องไปกังวลหรือกดดันตัวเองมากครับว่าจะต้องเขียนให้เพอร์เฟกต์ เขียนจากใจเรานี่แหละครับ ดีที่สุดแล้ว เชื่อผมเถอะ! เพราะสุดท้ายแล้ว คนที่เข้ามาดูรูป ก็อยากจะเห็นความสุข ความน่ารัก ความเป็นธรรมชาติของครอบครัวเรามากกว่าที่จะมานั่งจับผิดสำนวนภาษาอยู่แล้วล่ะครับ ลองเอาวิธีของผมไปปรับใช้กันดูนะครับ ได้ผลยังไงก็มาเล่าสู่กันฟังบ้างนะ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ