สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ ของตัวเองเลย กับการพยายามจะเรียนภาษาอังกฤษขั้นพื้นฐานแบบฟรีๆ นี่แหละครับ คือบอกตามตรงนะ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องมานั่งเรียนอะไรจริงจังตอนอายุเท่านี้แล้ว แต่มันมีเหตุให้ต้องคิดใหม่น่ะสิ

เรื่องของเรื่องคือ ผมก็ทำงานของผมไปวันๆ ไม่ได้เดือดร้อนอะไรกับภาษาอังกฤษเท่าไหร่ แต่หลังๆ มาเนี่ย รู้สึกเลยว่าโลกมันแคบลงถ้าเราไม่ได้ภาษานี้จริงๆ นะครับ จะหาข้อมูลอะไรเพิ่มเติมจากต่างประเทศก็อ่านไม่ออก จะดูหนังฟังเพลงให้มันอินๆ แบบไม่ต้องพึ่งซับตลอดเวลาก็ทำไม่ได้ แถมบางทีเจอฝรั่งมาถามทางง่ายๆ ก็ยังอ้ำๆ อึ้งๆ ตอบไม่ได้อีก โคตรจะอายตัวเองเลยครับ ตอนนั้นแหละที่รู้สึกว่า เอ้อ ไม่ได้ละ ต้องเริ่มทำอะไรซักอย่างแล้ว

จุดเริ่มต้นแบบงงๆ และทุนทรัพย์ไม่อำนวย

พอตัดสินใจว่าจะเรียนปุ๊บ ปัญหาแรกที่เจอก็คือ “เงิน” ครับ ฮ่าๆๆ จะให้ไปลงคอร์สเรียนแพงๆ ก็คงไม่ไหวจริงๆ ช่วงนั้นก็ไม่ได้มีเงินถุงเงินถังอะไรขนาดนั้น เลยต้องเริ่มจากการหาเอาเองนี่แหละครับ เปิดอินเทอร์เน็ตเลย พิมพ์ไปมั่วๆ ว่า “เรียนภาษาอังกฤษ ฟรี” “สอนภาษาอังกฤษ พื้นฐาน” อะไรทำนองนี้

บอกเลยว่าช่วงแรกๆ ท้อมากครับ ข้อมูลมันเยอะแยะไปหมด ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนก่อนดี บางเว็บก็ดูน่าเชื่อถือ บางอันก็คลิกเข้าไปเจออะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด ลองผิดลองถูกไปเรื่อยเปื่อยจริงๆ ครับ บางทีไปเจอคลิปสอน ดูได้แป๊บเดียวก็ปิดละ ฟังไม่ทันบ้าง สำเนียงฟังยากบ้าง หรือบางทีเนื้อหามันกระโดดไปไกลเกินพื้นฐานที่เรามีไปเยอะเลย

เคยลองโหลดแอปฯ มาฝึกนะครับ แรกๆ ก็เห่อดีหรอก เล่นไปได้สองสามวันก็เบื่อละ เพราะมันรู้สึกเหมือนไม่ได้คุยกับคนจริงๆ แล้วก็ลืมศัพท์ที่เพิ่งท่องไปง่ายมาก เหมือนมันไม่เข้าหัวยังไงก็ไม่รู้สิ

ค้นพบขุมทรัพย์ (ฟรี) และการลงมือทำจริงจัง (แบบบ้านๆ)

แต่คนเราถ้ามันจะเอาจริงขึ้นมา มันก็ต้องพยายามหาทางจนเจอใช่ไหมล่ะครับ ผมก็ยังไม่ยอมแพ้ ค่อยๆ ลองไปทีละอย่าง สังเกตไปเรื่อยว่าแบบไหนที่มันพอจะเข้ากับจริตเราบ้าง จนกระทั่งไปเจอพวกช่องสอนภาษาอังกฤษสำหรับคนเริ่มต้นจริงๆ ที่เขาอธิบายเป็นภาษาไทยบ้าง หรือใช้ภาษาอังกฤษง่ายๆ ช้าๆ ชัดๆ บ้าง เออ แบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย

สิ่งที่ผมทำหลักๆ ในช่วงเริ่มต้นก็ประมาณนี้ครับ ไม่ได้มีหลักการอะไรหรูหราเลยนะ เน้นทำจริงล้วนๆ:

• ดูคลิปสอนพื้นฐาน: ผมจะหาคลิปที่สอนตั้งแต่ตัวอักษร การออกเสียง คำศัพท์ง่ายๆ ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน ประโยคทักทาย ถามทาง สั่งอาหารเบื้องต้นอะไรพวกนี้แหละครับ ดูซ้ำๆ วันละนิดวันละหน่อย ไม่ต้องเยอะ แต่เน้นสม่ำเสมอ
• พยายามฟังเพลงภาษาอังกฤษง่ายๆ: หาเพลงเด็ก หรือเพลงป๊อปที่มันไม่ได้แร็ปไฟแลบอะไรขนาดนั้น แล้วก็เปิดเนื้อเพลงดูตามไปด้วย แรกๆ ก็ดำน้ำเอาล้วนๆ ครับ แต่พอนานๆ เข้า เออมันเริ่มจับคำได้บ้างนะ
• ฝึกพูดกับตัวเอง: อันนี้อาจจะฟังดูตลกนะ แต่ผมทำจริงๆ ครับ เวลาอยู่คนเดียวก็จะลองพูดประโยคง่ายๆ ที่เพิ่งเรียนมาหน้ากระจกนี่แหละครับ เขินตัวเองเหมือนกันนะ แต่ช่างมัน อยากพูดได้ก็ต้องกล้าพูด
• หาแบบฝึกหัดฟรีทำ: มันมีเว็บที่ให้ทำแบบฝึกหัดแกรมม่าง่ายๆ ฟรีเยอะแยะเลยครับ ก็ลองเข้าไปทำดู ผิดบ้างถูกบ้างก็ไม่เป็นไร ถือว่าเป็นการทบทวนไปในตัว

สำคัญที่สุดคือ ความสม่ำเสมอ ครับ ผมไม่ได้หักโหมนะ คือทำทุกวัน วันละนิดวันละหน่อย อาจจะแค่ 15-30 นาที แต่ไม่เคยขาดเลย เพราะถ้าทิ้งไปนานๆ มันจะลืม แล้วต้องมาเริ่มใหม่ มันจะท้อกว่าเดิมอีก

ผลลัพธ์ที่ค่อยๆ เห็น และยังต้องไปต่อ

ถามว่าตอนนี้เก่งระดับเทพเลยไหม ก็ต้องตอบตามตรงว่า ยังห่างไกลครับ ฮ่าๆๆ แต่ถ้าเทียบกับเมื่อก่อนที่ไม่รู้อะไรเลย ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองพัฒนาขึ้นเยอะมาก อย่างน้อยๆ ก็พอจะอ่านป้ายประกาศง่ายๆ ได้บ้างแล้ว เวลาดูหนังแล้วมีซับอังกฤษขึ้นมา ก็พอจะเดาๆ เรื่องราวได้บ้างนิดหน่อย หรือถ้ามีฝรั่งมาถามทางแบบเบสิกๆ ก็พอจะอธิบายแบบกระท่อนกระแท่นไปได้บ้างแล้วล่ะ

มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากเลยนะ ที่เห็นพัฒนาการของตัวเอง จากที่เคยคิดว่าเป็นเรื่องไกลตัว เป็นเรื่องยาก ตอนนี้มันกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันไปแล้ว ถึงจะยังไม่คล่องปรื๋อ แต่ก็ไม่กลัวที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมแล้วครับ

ที่มาแชร์วันนี้ก็แค่อยากจะบอกว่า การเรียนภาษาอังกฤษขั้นพื้นฐานแบบฟรีๆ เนี่ย มันทำได้จริงๆ นะครับ ไม่จำเป็นต้องเสียเงินแพงๆ เสมอไปหรอก ขอแค่เรามีความตั้งใจ มีวินัยกับตัวเอง แล้วก็รู้จักหาแหล่งข้อมูลที่มันเหมาะกับเราจริงๆ ผมเชื่อว่าทุกคนก็ทำได้เหมือนกันครับ ลองดูนะครับ ไม่เสียหายอะไรเลย!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ