สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากมาแชร์เรื่องที่หลายคนถามกันเข้ามาเยอะมาก ว่า เฮ้ย! ทำยังไงถึงจะเก่งภาษาอังกฤษด้วยตัวเองได้วะ? คือแบบ ไม่อยากไปเสียเงินลงคอร์สแพงๆ หรือบางทีเวลาก็ไม่เอื้ออำนวย ผมก็เป็นคนนึงที่เคยผ่านจุดนั้นมา เลยอยากจะมาเล่าประสบการณ์ตรงๆ ที่ผมลองผิดลองถูกมากับตัวเองล้วนๆ เลยครับ

บอกเลยนะ ตอนแรกผมก็ไม่ได้เรื่องเลย ภาษาอังกฤษนี่คือไม้เบื่อไม้เมา เรียนในห้องก็งงๆ จำศัพท์เป็นนกแก้วนกขุนทอง สุดท้ายก็ลืม พอต้องใช้จริงก็นึกไม่ออก พูดตะกุกตะกัก คือท้อใจมาก คิดว่าชาตินี้คงพูดไม่ได้แน่ๆ แต่ใจมันก็ยังอยากจะสื่อสารกับชาวต่างชาติได้ อยากดูหนังฟังเพลงรู้เรื่องแบบไม่ต้องพึ่งซับตลอดเวลา

จนวันนึงผมก็แบบ…ไม่เอาละวิธีเดิมๆ มันน่าเบื่อ! ผมต้องหาวิธีที่มันเข้ากับตัวเราเองได้จริงๆ ผมเลยเริ่มจากการเปลี่ยนทุกอย่างรอบตัวให้เป็นภาษาอังกฤษให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ คือไม่ได้ทำแบบหักโหมนะ ค่อยๆ ปรับไปทีละอย่าง

เริ่มจากตรงไหนดีล่ะ?

อันนี้คือสิ่งที่ผมทำจริงๆ เลยนะ

• ฟัง ฟัง แล้วก็ฟัง: ผมเริ่มจากสิ่งที่ชอบก่อนเลย คือ ดูหนัง Soundtrack แบบไม่เปิดซับไทยเลยช่วงแรกๆ ก็งงเป็นไก่ตาแตก แต่พยายามจับใจความเอาว่าเค้าพูดถึงเรื่องอะไร อารมณ์ไหน แล้วก็เปิดซับอังกฤษตาม พอเริ่มชิน ก็ลองปิดซับดูอีกรอบ ทำแบบนี้ซ้ำๆ กับเรื่องที่ชอบ นอกจากหนังก็มีฟังเพลงสากล อ่านเนื้อเพลงตาม ร้องคลอๆ ไปด้วย มันช่วยเรื่องสำเนียงแบบไม่รู้ตัวเลยนะ แล้วก็พวก Podcast หรือ YouTube ช่องต่างชาติ ที่เค้าพูดเรื่องที่เราสนใจ มันจะทำให้เราไม่เบื่อ
• พูดกับตัวเอง: ใช่ครับ อ่านไม่ผิด ผมพูดกับตัวเองเป็นภาษาอังกฤษนี่แหละ ตอนอาบน้ำ ตอนขับรถ คิดอะไรเป็นภาษาไทยปุ๊บ ลองพยายามเปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษในหัวแล้วพูดออกมาเบาๆ ผิดๆ ถูกๆ ไม่เป็นไร ไม่มีใครได้ยิน (ฮา) แรกๆ ก็เขินตัวเองนะ แต่ทำไปเรื่อยๆ มันจะชิน แล้วมันทำให้เรากล้าที่จะเรียบเรียงประโยคมากขึ้น ใครจะว่าบ้าก็ช่างแม่ง!
• อ่านทุกอย่างที่ขวางหน้า: ผมเริ่มจากอะไรง่ายๆ ก่อน พวกนิทานเด็กภาษาอังกฤษ หรือบทความสั้นๆ ในเน็ต ข่าวภาษาอังกฤษง่ายๆ พวกหัวข้อข่าวก่อนก็ได้ ไม่เข้าใจศัพท์ตัวไหนก็เปิดดิกชันนารีเอา เดี๋ยวนี้ง่ายมาก มีแอพในมือถือ สะดวกโคตรๆ พอเริ่มคล่องก็ขยับไปอ่านอะไรที่ยาวขึ้น ยากขึ้น
• ลองเขียนดูบ้าง: อันนี้ผมเริ่มจากเขียนไดอารี่สั้นๆ เป็นภาษาอังกฤษวันละประโยคสองประโยคก็ยังดี หรือไม่ก็ลองตั้งสเตตัสในโซเชียลเป็นภาษาอังกฤษแบบง่ายๆ ผิดแกรมมาร์ช่างมัน ขอแค่ได้ลองใช้ ผมไม่ได้แคร์เลยว่าใครจะมาจับผิด เพราะเป้าหมายคือการฝึกฝนของตัวเอง
• ศัพท์ใหม่ จดไว้ ใช้เลย: เวลาเจอศัพท์ใหม่ๆ จากการฟังหรืออ่าน ผมจะจดใส่สมุดเล็กๆ หรือในแอพมือถือ แล้วพยายามเอาศัพท์คำนั้นมาแต่งประโยคใช้ทันทีที่นึกออก อาจจะแต่งในใจ หรือพูดออกมาเบาๆ มันจะช่วยให้จำได้ดีกว่าท่องเฉยๆ เยอะเลย

เรื่องสำคัญที่อยากบอก

ไอ้ที่ทำมาทั้งหมดเนี่ย มันไม่ได้เห็นผลในวันสองวันนะ มันต้องใช้ความสม่ำเสมอจริงๆ คือทำทุกวัน วันละนิดวันละหน่อยก็ยังดีกว่าไม่ทำเลย แล้วก็อย่ากลัวที่จะผิด ผิดคือเรื่องปกติของการเรียนรู้ ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิดหรอกครับ สำคัญคือผิดแล้วรู้ตัว แล้วพยายามแก้ไข

อีกอย่างคือ ทำให้มันสนุก หาเรื่องที่เราสนใจจริงๆ มาเป็นสื่อในการเรียนรู้ อย่าไปฝืนทำอะไรที่เราไม่ชอบ เพราะมันจะทำได้ไม่นาน แป๊บเดียวก็เบื่อแล้วทิ้งไปเปล่าๆ

ตอนแรกๆ ผมก็ท้อนะ รู้สึกว่าทำไมมันไม่เห็นเก่งขึ้นสักทีวะ แต่พอผ่านไปสักพัก แบบหลายเดือนเลยนะ มันเริ่มรู้สึกเองว่า เฮ้ย เราฟังออกมากขึ้นว่ะ เฮ้ย เราเริ่มพูดได้เป็นประโยคมากขึ้นโดยที่ไม่ต้องคิดนานเหมือนเมื่อก่อนแล้วว่ะ ความรู้สึกแบบนี้มันโคตรจะดีใจเลยครับ มันเป็นกำลังใจให้เราอยากจะพัฒนาตัวเองต่อไปอีก

ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่ได้เก่งระดับเทพอะไรนะ แต่ก็สามารถสื่อสารในชีวิตประจำวันได้ ดูหนังฟังเพลงรู้เรื่อง อ่านบทความภาษาอังกฤษได้สบายๆ ซึ่งทั้งหมดนี้มันมาจากการลงมือทำด้วยตัวเองจริงๆ ไม่ได้ไปเข้าคอร์สที่ไหนเลย

หวังว่าประสบการณ์ของผมจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่กำลังอยากจะฝึกภาษาอังกฤษด้วยตัวเองนะครับ จำไว้ว่าไม่มีทางลัด มีแต่ความตั้งใจกับความสม่ำเสมอเท่านั้น สู้ๆ ครับทุกคน!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ