สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงของผมเลยเกี่ยวกับเรื่องการหาแบบฝึกหัดภาษาอังกฤษให้ลูกๆ ที่บ้าน คือเรื่องของเรื่องมันเริ่มมาจากช่วงที่เราต้องอยู่บ้านกันเยอะขึ้นนั่นแหละครับ ปกติผมก็ทำงานงกๆ ไม่ค่อยมีเวลามานั่งดูรายละเอียดการเรียนของลูกเท่าไหร่ พอได้มีเวลาอยู่กับเค้ามากขึ้น ก็เอ๊ะ ภาษาอังกฤษลูกเรานี่มันต้องปัดฝุ่นกันหน่อยแล้ว

จุดเริ่มต้นของการลงมือ

ตอนแรกเลยนะครับ ผมก็เหมือนพ่อแม่หลายๆ คน คือเริ่มจากการไปร้านหนังสือ หาซื้อแบบฝึกหัดภาษาอังกฤษสำหรับเด็กมาให้ลูกลองทำ ปรากฏว่า…ลูกชายเบ้ปากเลยครับ บอกว่าน่าเบื่อ มีแต่ตัวหนังสือเยอะแยะไปหมด ทำได้สองสามหน้าก็วางแล้ว ผมก็เอ้อ เอาไงดีวะทีนี้ ลองเปลี่ยนไปหาในอินเทอร์เน็ต โอ้โห เยอะแยะตาลายไปหมด มีทั้งฟรีทั้งเสียเงิน เลือกไม่ถูกเลยครับ บางอันก็ดูดีนะ แต่พอให้ลูกลองทำจริง เอ้า ยากไปอีก ลูกท้อใจไปเลย คราวนี้ผมก็เริ่มเกาหัวละ

ผมนั่งคิดอยู่นานเลยครับ ว่าจะทำยังไงให้ลูกสนใจภาษาอังกฤษได้แบบไม่รู้สึกว่าโดนบังคับให้เรียน คืออยากให้เค้ารู้สึกสนุกไปกับมันมากกว่า ผมก็ลองผิดลองถูกไปเรื่อยครับ ลองเอาเกมมาผสมบ้าง เปิดการ์ตูนภาษาอังกฤษให้ดูบ้าง ซึ่งก็ได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้าง จนวันหนึ่งผมไปเจอพวกกลุ่มแม่ๆ ในเฟซบุ๊ก เค้าแชร์ไอเดียทำสื่อการสอนเองง่ายๆ ผมเลยปิ๊งไอเดียว่า ทำไมเราไม่ลองทำแบบฝึกหัดในสไตล์ของเราเองดูล่ะ ที่มันเหมาะกับลูกเราจริงๆ

ลงมือสร้างแบบฝึกหัดฉบับพ่อ

ผมเริ่มจากการสังเกตว่าลูกชอบอะไร ลูกผมเนี่ยชอบวาดรูป ชอบเกมง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ผมก็เลยเริ่มจากตรงนั้นเลยครับ

• เน้นภาพ ลดตัวหนังสือ: ผมเริ่มจากการหาภาพคำศัพท์ง่ายๆ ที่ลูกควรรู้ในชีวิตประจำวัน เช่น สัตว์ สิ่งของ สี แล้วก็ทำเป็นการ์ดคำศัพท์เล็กๆ ด้านหนึ่งเป็นภาพ อีกด้านเป็นคำศัพท์ภาษาอังกฤษ
• เกมจับคู่: พอได้การ์ดคำศัพท์แล้ว ผมก็เอามาเล่นเกมจับคู่ภาพกับคำศัพท์ หรือจับคู่คำศัพท์ภาษาไทยกับภาษาอังกฤษ ลูกดูสนุกขึ้นเยอะเลยครับ
• เติมคำง่ายๆ จากภาพ: ผมลองทำชีทง่ายๆ แบบมีรูปภาพ แล้วเว้นช่องว่างให้เติมคำศัพท์ภาษาอังกฤษสั้นๆ เช่น “This is a [รูปแมว]” ให้เค้าเติมคำว่า “cat” อะไรแบบนี้
• ระบายสีกับคำศัพท์: อันนี้ลูกสาวชอบมาก ผมจะหารูปภาพระบายสีที่มีคำศัพท์ภาษาอังกฤษกำกับอยู่ หรือให้ระบายสีตามคำสั่ง เช่น “Color the apple red.”
• กิจกรรมสั้นๆ: บางทีก็หากิจกรรมง่ายๆ จากในเน็ตนี่แหละครับ แต่เอามาปรับให้มันง่ายขึ้น หรือเพิ่มสีสันเข้าไปหน่อย เช่น ลากเส้นโยงคำศัพท์กับความหมาย หรือเกมหาคำศัพท์

ช่วงแรกๆ ก็ทุลักทุเลหน่อยครับ วาดรูปก็ไม่ค่อยสวย ทำชีทก็เบี้ยวๆ บ้าง แต่พอเห็นลูกเริ่มสนใจ เริ่มจำคำศัพท์ได้ ผมนี่มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยครับ ค่อยๆ ปรับปรุงไปเรื่อยๆ อันไหนลูกไม่ชอบก็เปลี่ยน อันไหนเวิร์คก็ทำต่อ

จากที่เคยเบือนหน้าหนี ตอนนี้ลูกผมเริ่มรู้สึกว่าภาษาอังกฤษมันก็ไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิดแล้วครับ เค้ากล้าที่จะลองพูดคำศัพท์ใหม่ๆ ที่เรียนไป ถึงจะถูกบ้างผิดบ้าง แต่ผมว่าความกล้าที่จะลองนี่แหละสำคัญที่สุด ที่สำคัญคือ เค้าได้ใช้เวลาร่วมกับผม ได้เรียนรู้ผ่านการเล่น มันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆ เลยครับ

ก็เลยอยากมาแชร์ประสบการณ์นี้ให้เพื่อนๆ พ่อแม่ผู้ปกครองฟังกันครับว่า จริงๆ แล้วการหาแบบฝึกหัดภาษาอังกฤษให้ลูกเนี่ย มันไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวหรอกครับ สิ่งสำคัญคือการสังเกตลูกของเราว่าเค้าชอบอะไร ถนัดแบบไหน แล้วก็ค่อยๆ ปรับ ค่อยๆ หา หรือแม้แต่ลองลงมือทำเองง่ายๆ ดูก็ได้ครับ ไม่ต้องเพอร์เฟกต์ก็ได้ ขอแค่ลูกสนุกและได้เรียนรู้ไปด้วย ผมว่านั่นแหละคือสิ่งที่ดีที่สุดแล้วครับ ลองดูนะครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ