สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวล้วนๆ เลย กับเรื่องที่หลายคนอาจจะเคยหัวหมุน หรือเขินอายกันมาบ้าง นั่นก็คือการ “แนะนําตัวเอง ภาษาอังกฤษ” นี่แหละครับ

ต้องบอกเลยว่า เมื่อก่อนนะ ผมก็เป็นคนนึงที่แบบ… อึดอัดมาก เวลาต้องพูดแนะนำตัวเองเป็นภาษาอังกฤษ คือในหัวมันมีนะว่าจะพูดอะไร แต่พอถึงเวลาจริง ปากมันหนัก เรียบเรียงคำไม่ถูก พูดไปก็ตะกุกตะกัก เหงื่อแตกพลั่กๆ ยิ่งถ้าเจอฝรั่งจ้องตานะ โอ้โห… แทบอยากจะมุดดินหนีเลยครับ

จุดเริ่มต้นของการฝึกฝนจริงจัง

เรื่องมันเริ่มจากตอนที่ผมมีโอกาสต้องไปร่วมงานอีเวนต์นึง ที่มีคนต่างชาติเยอะมาก แล้วก็มีการให้แนะนำตัวกันเล็กน้อย ผมนี่เตรียมตัวไปบ้างนะ แต่พอถึงคิวตัวเองจริงๆ มันก็ยังไม่ลื่นไหลเท่าที่ควร กลับมาบ้านเลยมานั่งคิดว่า เอ้อ… ไม่ได้ละ เราต้องเอาจริงเอาจังกับเรื่องนี้ซะที มันเป็นทักษะที่จำเป็นจริงๆ นะ ไม่ใช่แค่เรื่องงาน แต่รวมถึงการสร้างความสัมพันธ์ใหม่ๆ ด้วย

สิ่งที่ผมทำตอนแรกๆ เลยก็คือ:

• ลิสต์ข้อมูลสำคัญ: ผมเริ่มจากลิสต์ข้อมูลพื้นฐานที่ควรจะมีในการแนะนำตัว เช่น ชื่อ, มาจากไหน (ถ้าจำเป็น), ทำงานอะไร หรือเรียนอะไร, ความสนใจคร่าวๆ คือพยายามคิดเป็นภาษาอังกฤษไปเลย ไม่ใช่คิดไทยแล้วค่อยแปล อันนี้สำคัญมาก เพราะถ้าแปลตรงตัวจากไทยเลยจ้า… ฟังแล้วมันก็จะแปร่งๆ หน่อย
• หาโครงสร้างง่ายๆ: ผมไม่ได้พยายามจะคิดอะไรซับซ้อนเลยนะ เอาแบบเบสิกสุดๆ เช่น “Hi, my name is [ชื่อ]. I’m a/an [อาชีพ/นักเรียน] from [ที่ทำงาน/สถาบัน]. I enjoy [งานอดิเรก].” แค่นี้ก่อนเลย ให้มันคล่องปาก
• ซ้อมหน้ากระจก: อันนี้อาจจะดูตลกนะ แต่ช่วยได้เยอะจริงๆ ผมยืนพูดหน้ากระจกเลยครับ ดูสีหน้าท่าทางตัวเองไปด้วย แรกๆ ก็เขินตัวเองนั่นแหละ แต่ทำไปเรื่อยๆ มันจะชิน

ขั้นตอนการฝึกฝนและปรับปรุง

พอเริ่มมีโครงคร่าวๆ แล้ว ผมก็เริ่มเพิ่มรายละเอียดเข้าไปทีละนิดครับ

ขั้นต่อมาที่ผมทำคือ:

• อัดเสียงตัวเองฟัง: พอซ้อมหน้ากระจกจนเริ่มรู้สึกว่าพอได้แล้ว ผมก็ลองอัดเสียงตัวเองดู โอ้โห… ตอนฟังครั้งแรกนี่แบบ รับไม่ได้เลยครับ 555 สำเนียงเอย จังหวะการพูดเอย มันไม่ใช่เลย แต่การได้ยินเสียงตัวเองนี่แหละ ทำให้รู้จุดที่ต้องปรับปรุงชัดเจนมาก
• หาตัวอย่างการแนะนำตัวดีๆ ฟัง: ผมก็เริ่มไปหาคลิปในยูทูบ หรือฟังจากหนัง จากซีรีส์ ดูว่าเจ้าของภาษาเค้าแนะนำตัวกันยังไง มีลูกเล่นอะไรบ้าง แต่ก็ไม่ได้ลอกเค้ามาทั้งดุ้นนะ เอามาปรับใช้ให้เป็นสไตล์เราเอง
• เพิ่ม “ความเป็นตัวเอง” เข้าไป: นอกจากข้อมูลพื้นฐานแล้ว ผมก็เริ่มคิดว่าจะใส่อะไรที่มันบ่งบอกความเป็นเราได้อีกนิดหน่อย เช่น อาจจะพูดถึงโปรเจกต์ที่กำลังทำอยู่ หรือเป้าหมายเล็กๆ ที่อยากจะทำให้สำเร็จ หรืออาจจะเป็นเรื่องตลกเล็กๆ น้อยๆ (ถ้าสถานการณ์อำนวยนะ) เพื่อให้การแนะนำตัวมันดูน่าสนใจ ไม่ใช่แค่ท่องสคริปต์
• ฝึกพูดกับเพื่อนหรือคนใกล้ตัว: อันนี้ถ้ามีเพื่อนที่เก่งอังกฤษ หรือเพื่อนต่างชาติจะดีมากเลยครับ ให้เค้าช่วยฟังแล้วก็ให้ฟีดแบ็กเราได้ แต่ถ้าไม่มี ก็พูดกับตัวเองต่อไปนี่แหละครับ หรือลองจินตนาการว่ากำลังพูดกับคนอื่นอยู่

ผลลัพธ์และการนำไปใช้จริง

หลังจากที่ผมฝึกฝนแบบนี้มาเรื่อยๆ นะครับ สิ่งที่เห็นได้ชัดเลยคือ ความมั่นใจมันเพิ่มขึ้นเยอะมาก จากที่เคยประหม่า พูดตะกุกตะกัก ก็กลายเป็นว่าสามารถพูดแนะนำตัวเองได้อย่างเป็นธรรมชาติมากขึ้น อาจจะไม่ได้สำเนียงเป๊ะเว่อร์เหมือนเจ้าของภาษา แต่สื่อสารได้รู้เรื่อง เข้าใจ และที่สำคัญคือกล้าพูดมากขึ้น

เวลาไปเจอสถานการณ์ที่ต้องแนะนำตัวเป็นภาษาอังกฤษจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นการสัมภาษณ์งาน (อันนี้เจอเต็มๆ) หรือการไปเจอเพื่อนใหม่ๆ ผมก็สามารถดึงสิ่งที่ซ้อมมาใชได้เลย 물론สถานการณ์มันก็ต่างกันไปนะ เราก็ต้องปรับเนื้อหาให้มันเหมาะสมกับบริบทนั้นๆ ไม่ใช่ว่าท่องสคริปต์เดียวแล้วใช้ได้ทุกงาน

สิ่งที่ผมเรียนรู้และอยากจะสรุปให้ฟังก็คือ:

• การเตรียมตัวสำคัญที่สุด: อย่าคิดว่าไปด้นสดเอาดาบหน้า มันจะพังเอาง่ายๆ ครับ
• เริ่มจากง่ายไปยาก: ไม่ต้องรีบร้อน ค่อยๆ ฝึกฝนไปทีละสเต็ป
• ความสม่ำเสมอคือกุญแจ: ฝึกบ่อยๆ พูดบ่อยๆ เดี๋ยวก็คล่องเอง
• อย่ากลัวที่จะผิดพลาด: ผิดก็แก้ไข ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิด
• เป็นตัวของตัวเอง: ทำให้การแนะนำตัวของคุณน่าจดจำ

ทุกวันนี้ ผมก็ยังฝึกฝนอยู่นะครับ เพราะภาษามันต้องใช้บ่อยๆ ถึงจะไม่ลืม หวังว่าประสบการณ์ของผมน่าจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่กำลังอยากจะพัฒนาทักษะการแนะนำตัวเองเป็นภาษาอังกฤษอยู่บ้างนะครับ มันไม่ได้ยากเกินไปหรอกครับ แค่ต้องกล้าแล้วก็ฝึกฝน สู้ๆ ครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ