สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ เลยเรื่องสอนคำศัพท์อังกฤษให้เด็กๆ ที่บ้านครับ ตอนแรกลองผิดลองถูกเยอะมาก กว่าจะเจอวิธีที่เออ…มันได้ผลจริงว่ะ กับเจ้าตัวเล็กที่บ้านผมนี่แหละ

ตอนแรกๆ เนี่ย ผมก็เหมือนพ่อแม่หลายคนนะ คือคิดว่า เอ้อ แค่หาแฟลชการ์ดสวยๆ มาให้ลูกดู เดี๋ยวก็จำได้เอง หรือไม่ก็เปิดเพลงภาษาอังกฤษให้ฟังวนไป กะว่าเดี๋ยวมันซึมเข้าไปเองแหละ ผลลัพธ์? ก็งั้นๆ ครับ เด็กเบื่อ มองแป๊บเดียวก็ไปเล่นอย่างอื่นละ ไอ้เราก็ท้อไปบ้างเหมือนกันนะ

จนวันนึงผมสังเกตเห็นลูกๆ เล่นกันเองนี่แหละ เขาไม่ได้ท่องจำอะไรเลย แต่เขาเล่นบทบาทสมมติกัน มีการใช้คำง่ายๆ ที่เขาเคยได้ยินมาบ้าง มันเลยปิ๊งแวบขึ้นมาว่า เอ้อ! เราต้องทำให้มันเป็นเรื่องเล่นนี่หว่า ไม่ใช่เรื่องเรียนแบบจริงจังจ๋าขนาดนั้น

หลังจากนั้นผมก็เริ่มปรับแผนครับ ลองมาดูกันว่าผมทำอะไรไปบ้างนะ

• เริ่มจากของใกล้ตัวเลยครับ: ผมเริ่มจากชี้ชวนให้ดูของในบ้านนี่แหละครับ พวกสัตว์เลี้ยงในบ้าน ของเล่นชิ้นโปรด ผลไม้ในตู้เย็น สีต่างๆ รอบตัว ชี้แล้วก็พูดคำศัพท์นั้นๆ ซ้ำๆ ช้าๆ ชัดๆ เช่น “dog” “ball” “apple” “red” อะไรแบบนี้ ทำบ่อยๆ ตอนทำกิจกรรมต่างๆ ด้วยกัน
• ใช้แฟลชการ์ดแบบมีลูกเล่น: อันนี้ก็ยังใช้อยู่นะ แต่ไม่ใช่แค่ให้ดูเฉยๆ ผมเอามาเล่นเกม เช่น วางแฟลชการ์ดหลายๆ ใบ แล้วให้เขาหยิบใบที่ผมพูด หรือไม่ก็เอาไปซ่อนแล้วให้เขาหา บางทีก็ทำท่าทางประกอบคำศัพท์นั้นๆ ด้วย ตลกดี ลูกชอบ
• เพลงและนิทานคือพระเอก: อันนี้เวิร์คมาก เด็กๆ ชอบดนตรีกับเรื่องเล่าอยู่แล้ว ผมก็หาเพลงเด็กภาษาอังกฤษง่ายๆ ที่มีท่าเต้นประกอบ หรือเล่านิทานภาพที่มีคำศัพท์ที่เราอยากสอนแทรกอยู่เยอะๆ ชี้ไปที่ภาพแล้วก็พูดคำนั้นๆ
• เล่นเกมสิครับ รออะไร: ผมลองเอาเกมง่ายๆ มาประยุกต์ใช้ เช่น เกมบิงโกคำศัพท์ (ผมทำเองง่ายๆ) เกมจับคู่ภาพกับคำศัพท์ หรือเกมทายซิอะไรเอ่ย (I Spy) เป็นภาษาอังกฤษ “I spy with my little eye something… blue!” อะไรทำนองนี้
• ทำซ้ำแต่ไม่น่าเบื่อ: หัวใจสำคัญเลยคือการทำซ้ำครับ แต่ต้องไม่ซ้ำแบบน่าเบื่อนะ ไม่ใช่ท่องจำแบบนกแก้วนกขุนทอง แต่คือการเอาคำศัพท์เดิมๆ มาใช้ในบริบทใหม่ๆ ในกิจกรรมใหม่ๆ เช่น วันนี้เรียนคำว่า ‘apple’ พรุ่งนี้อาจจะชวนทำสลัดผลไม้แล้วก็พูดถึง ‘apple’ อีกที หรือไปซุปเปอร์มาร์เก็ตก็ชี้ ‘apple’ ให้ดู
• ชมเชย ให้กำลังใจ: เวลาลูกพยายามพูด หรือจำคำศัพท์ได้ ผมจะโอเวอร์แอคติ้งหน่อยๆ แบบ “Wow! เก่งมากเลยลูก!” หรือตบมือให้ เขาก็จะรู้สึกภูมิใจและอยากเรียนรู้ต่อครับ

พอลองปรับมาใช้วิธีพวกนี้ เออแฮะ ลูกๆ ดูสนุกขึ้นเยอะเลยครับ เขาเริ่มจำคำศัพท์ได้มากขึ้น แถมยังกล้าพูด กล้าตอบโต้เป็นภาษาอังกฤษคำง่ายๆ ด้วย ไม่ได้คาดหวังว่าเขาต้องเก่งเทพอะไรนะ แค่ให้เขารู้สึกดีกับภาษาอังกฤษก็พอแล้ว

หัวใจสำคัญเลยนะผมว่า คือ ความสม่ำเสมอและความสนุก ครับ อย่าไปกดดันลูก ทำให้การเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นเหมือนการเล่นสนุกๆ อย่างหนึ่งในชีวิตประจำวันของเขา เดี๋ยวเขาก็ซึมซับไปเองครับ จากประสบการณ์ตรงเลยครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ