สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงของผมเองเกี่ยวกับหนังสือภาพภาษาอังกฤษสำหรับเด็กครับ เรื่องมันเริ่มมาจากตอนที่ลูกผมเริ่มโตได้ขวบกว่าๆ ผมก็เหมือนพ่อแม่คนอื่นๆ แหละครับ อยากให้ลูกได้ภาษาอังกฤษติดตัวไว้บ้าง แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี

จุดเริ่มต้นและความสับสน

ตอนแรกเลยนะครับ ผมก็ไปเดินด้อมๆ มองๆ ตามร้านหนังสือใหญ่ๆ โอ้โห หนังสือเด็กภาษาอังกฤษเยอะมากตาลายไปหมด มีทั้งแบบคำศัพท์ง่ายๆ แบบนิทาน แบบมีลูกเล่นเปิดปิดได้ ราคาก็ใช่ว่าจะถูกนะครับ บางเล่มนี่ซื้อข้าวได้หลายมื้อเลย ผมก็เลือกไม่ถูกว่าจะเอาแบบไหนดีที่ลูกจะชอบแล้วก็ได้ประโยชน์จริงๆ

ผมลองผิดลองถูกมาเยอะครับ

• ซื้อแบบที่คิดว่าดีไซน์สวย สีสันสดใส คิดว่าลูกน่าจะชอบ ปรากฏว่าลูกมองแว๊บเดียวแล้วก็ไปสนใจอย่างอื่นแทน
• ซื้อแบบที่เป็นคำศัพท์ภาพเดี่ยวๆ กะว่าจะสอนเป็นคำๆ ไป ลูกก็เบื่อ ชี้ๆ ไม่กี่ทีก็เลิก
• มีช่วงนึงซื้อตามรีวิวเลยครับ เห็นใครว่าดีก็ซื้อตาม สุดท้ายก็กองเต็มบ้าน ลูกไม่แตะก็มี

บอกตรงๆ ว่าช่วงแรกท้อเหมือนกันนะ รู้สึกว่าเอ๊ะ หรือลูกเราไม่ชอบภาษาอังกฤษ หรือเราเลือกหนังสือไม่เป็นเองวะ

เริ่มจับทางได้ (แบบงูๆ ปลาๆ)

จนกระทั่งผมไปเจอเคล็ดลับจากแม่ๆ ท่านอื่นในกลุ่มออนไลน์นี่แหละครับ เขาบอกว่าเด็กเล็กๆ เนี่ย เขาไม่ได้สนเนื้อเรื่องอะไรซับซ้อนหรอก เขาชอบภาพ ชอบเสียง ชอบการเล่นด้วยมากกว่า ผมก็เลยเปลี่ยนวิธีใหม่

สิ่งที่ผมเริ่มทำคือ:

1. เลิกคาดหวังว่าลูกจะต้องเก่งทันที: อันนี้สำคัญมาก ผมเลิกกดดันตัวเองและลูก เอาแค่ให้เขาคุ้นเคยกับภาษาและสนุกไปกับมันก็พอ
2. เลือกหนังสือที่ภาพใหญ่ ชัดเจน สีสวย: เนื้อหาน้อยๆ คำซ้ำๆ ยิ่งดีเลยครับ เด็กเขาจะจำได้ง่าย
3. อ่านออกเสียงให้สนุก: นี่คือหัวใจเลยครับ ผมเริ่มทำเสียงสูง เสียงต่ำ เสียงสัตว์ เสียงรถ หรืออะไรก็ตามที่อยู่ในหนังสือ ทำให้มันดูมีชีวิตชีวา ลูกจะหัวเราะคิกคักแล้วก็มองตาม
4. ชี้ชวนให้ดูภาพ: อ่านไปก็ชี้ไป “Look! A big elephant!” “Wow, a red car!” อะไรแบบนี้ครับ ไม่ต้องแปลไทยทุกคำก็ได้ ให้เขาซึมซับไปเอง
5. อ่านซ้ำๆ: เด็กชอบอะไรที่คุ้นเคยครับ เล่มเดิมๆ นี่แหละ อ่านไปเถอะครับ วันนี้เขาอาจจะยังไม่สนใจ พรุ่งนี้เขาอาจจะหยิบมันขึ้นมาเอง
6. สร้างบรรยากาศ: ไม่ใช่แค่ยื่นหนังสือให้แล้วจบ ผมจะนั่งลงกับพื้น เล่นกับเขาไปด้วย อ่านไปด้วย บางทีก็เอาตุ๊กตามาประกอบการเล่าเรื่อง

ผมเริ่มจากหนังสือพวก Board Books ที่ทนไม้ทนมือหน่อย เพราะเด็กวัยนี้ชอบดึง ชอบกัด ชอบขว้างครับ (ฮา) แล้วก็พวกหนังสือที่มี Texture ให้สัมผัส หรือมีเสียงกดได้ ลูกผมจะชอบเป็นพิเศษ

ผลลัพธ์ที่ค่อยๆ เห็น

หลังจากลองปรับเปลี่ยนวิธีไปสักพัก ผมก็เริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงครับ ลูกเริ่มมีสมาธิกับการดูหนังสือนานขึ้น จากตอนแรกไม่ถึงนาที ก็เป็นหลายนาที เขาเริ่มชี้ตามภาพที่ผมอ่าน เริ่มพยายามออกเสียงตาม ถึงจะยังไม่เป็นคำก็เถอะ แต่ผมก็ดีใจแล้วนะ

มีอยู่วันนึง ผมอ่านเรื่องสัตว์ให้ฟัง พอถึงหน้าแมว ผมก็ทำเสียง “เหมียวๆ” ลูกผมก็พยายามทำเสียงตาม ถึงจะเพี้ยนๆ แต่ผมก็รู้เลยว่าเขาเริ่มเชื่อมโยงเสียงกับภาพได้แล้ว

ตอนนี้ลูกผมก็ยังไม่ได้พูดภาษาอังกฤษปร๋อหรอกนะครับ แต่เขามีคลังคำศัพท์ภาษาอังกฤษในหัวเยอะพอสมควรเลย เวลาเห็นอะไรในชีวิตประจำวันแล้วตรงกับที่เคยเห็นในหนังสือ เขาก็จะชี้แล้วพยายามพูดออกมาเป็นภาษาอังกฤษบ้าง เป็นคำๆ หรือวลีสั้นๆ ซึ่งแค่นี้ผมก็ภูมิใจแล้วครับ

ที่สำคัญคือเขาสนุกกับการอ่านหนังสือ ไม่ได้มองว่ามันเป็นการเรียนที่น่าเบื่อ ทุกวันนี้ก่อนนอนก็จะต้องมีหนังสือภาษาอังกฤษอย่างน้อยหนึ่งเล่มมาให้อ่านให้ฟังตลอด

นี่ก็เป็นประสบการณ์ตรงของผมนะครับ อาจจะไม่ได้มีหลักการอะไรมากมาย แต่ก็เป็นวิธีที่ผมลองทำแล้วมันได้ผลกับลูกผมจริงๆ หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับพ่อแม่ท่านอื่นๆ ที่กำลังมองหาวิธีเริ่มต้นอ่านหนังสือภาพภาษาอังกฤษให้ลูกๆ นะครับ ลองดูครับ ไม่มีอะไรตายตัว ค่อยๆ ปรับ ค่อยๆ เรียนรู้ไปพร้อมกับลูกครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ