สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงของผมเองเลย กับเรื่องการหาที่เรียนภาษาอังกฤษออนไลน์เนี่ยแหละครับ คือบอกตามตรงนะ ตอนแรกก็มึนตึ้บ ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี โลกออนไลน์มันกว้างใหญ่เหลือเกิน สถาบันสอนก็เยอะแยะไปหมดจนเลือกไม่ถูก

จุดเริ่มต้นของการผจญภัยค้นหาสถาบัน

เรื่องของเรื่องคือ ผมรู้สึกว่าภาษาอังกฤษตัวเองนี่มันชักจะไม่ไหวแล้วจริงๆ เวลาจะดูหนังฟังเพลง หรืออ่านบทความอะไรต่างๆ มันก็ติดๆ ขัดๆ ไปหมด แล้วยิ่งเรื่องงานนะ บางทีมีอีเมลภาษาอังกฤษเข้ามา หรือต้องคุยกับต่างชาติบ้างนิดหน่อยนี่คือเหงื่อตกเลยครับ เลยตัดสินใจว่าไม่ได้การละ ต้องหาที่เรียนจริงจังซักที

ตอนแรกก็ลองถามเพื่อนๆ ดูก่อนเลยครับ ใครเคยเรียนที่ไหนดีบ้าง ก็ได้ชื่อมาเพียบ แต่ละคนก็เชียร์ที่ตัวเองเรียนกันสุดฤทธิ์ ผมก็เลยต้องมานั่งลิสต์ นั่งหาข้อมูลเพิ่มเองอีกที เปิดกูเกิลนี่นิ้วแทบล็อกเลยครับ พิมพ์คำว่า “สถาบัน สอน ภาษา อังกฤษ ออนไลน์” เข้าไป โอ้โห…ขึ้นมาเป็นร้อยเป็นพันที่เห็นแล้วท้อแท้

ขั้นตอนการคัดเลือกแบบบ้านๆ ของผม

ผมก็ไม่ได้มีหลักการอะไรหรูหรานะครับ ใช้ความรู้สึกล้วนๆ บวกกับข้อมูลที่พอจะหาได้

• ดูรีวิว: อันนี้สำคัญเลย ผมจะพยายามหารีวิวจากคนที่เคยเรียนจริงๆ อ่านทั้งข้อดีข้อเสีย บางที่รีวิวอวยไส้แตกก็แอบระแวงนิดๆ นะ ฮ่าๆ
• ดูเนื้อหาคอร์ส: ผมอยากเน้นพูดกับฟังเป็นหลัก ก็จะมองหาคอร์สที่มันตอบโจทย์ตรงนี้ บางที่เน้นแกรมมาร์จ๋าเลย ผมก็ขอผ่านก่อน
• ดูราคา: อันนี้ก็เป็นปัจจัยสำคัญครับ ตั้งงบในใจไว้ประมาณนึง แล้วก็พยายามหาที่มันไม่แรงเกินไป แต่ก็ไม่ได้ถูกจนน่ากลัวว่าจะไม่ได้อะไรเลย
• ลองของฟรี (ถ้ามี): หลายๆ ที่เขามีให้ทดลองเรียนฟรี หรือมีคลาสปฐมนิเทศ ผมนี่ไม่พลาดเลยครับ ต้องลองเข้าไปดูบรรยากาศ ดูสไตล์การสอนของครูก่อนว่าเราคลิกไหม

ช่วงที่ลองของฟรีนี่แหละครับ สนุกปนเหนื่อย บางที่ครูสอนดีมาก แต่เวลาดันไม่ตรงกับเรา บางที่เวลาได้ แต่สำเนียงครูฟังยากเกิ๊น ก็ต้องค่อยๆ ตัดตัวเลือกออกไปทีละน้อย

ในที่สุดก็เจอที่ใช่!

หลังจากวนเวียนอยู่กับการหาข้อมูล ทดลองเรียนไปหลายที่ ในที่สุดผมก็ตัดสินใจลงคอร์สกับสถาบันออนไลน์แห่งหนึ่งครับ ไม่ขอเอ่ยชื่อแล้วกันเนอะ เดี๋ยวจะหาว่าโฆษณา เอาเป็นว่าที่นี่มันลงตัวสำหรับผม ทั้งเรื่องเวลาเรียน เนื้อหาที่เน้นการสื่อสารจริง ครูผู้สอนเป็นชาวต่างชาติแต่พูดช้าชัดเจนดี แล้วก็มีกิจกรรมให้ทำในคลาสด้วย ไม่ใช่แค่ฟังเลคเชอร์อย่างเดียว

ประสบการณ์ตอนเรียนจริง

พอเริ่มเรียนจริงจัง ความรู้สึกแรกคือ…เขินครับ! ไม่กล้าพูด กลัวผิดแกรมมาร์ กลัวออกเสียงไม่ถูก แต่ครูเขาก็ใจเย็นนะ คอยกระตุ้น คอยแก้ให้แบบไม่ทำให้เรารู้สึกแย่ เพื่อนร่วมคลาส (ถึงจะเจอผ่านหน้าจอ) ก็มีหลากหลายดีครับ บางคนเก่งมาก บางคนก็ระดับเดียวกับเรา ก็ช่วยๆ กันไป

ช่วงแรกๆ ก็มีท้อบ้างนะครับ บางทีเรียนมาเหนื่อยๆ กลับบ้านต้องมาเรียนต่ออีก มันก็มีขี้เกียจบ้างแหละ แต่ผมพยายามคิดถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ พยายามหาเวลาทบทวนบทเรียนสั้นๆ ทุกวัน อย่างน้อยเปิดดูศัพท์ใหม่ๆ หรือฟังคลิปเสียงที่ครูให้มาซ้ำๆ

สิ่งที่ผมชอบมากคือความยืดหยุ่นของการเรียนออนไลน์นี่แหละครับ วันไหนติดธุระจริงๆ ก็ยังพอดูย้อนหลังได้ (ถึงแม้จะสู้เรียนสดไม่ได้ก็เถอะ) แล้วก็ไม่ต้องเสียเวลาเดินทางด้วย ประหยัดไปได้เยอะ

ผลลัพธ์ที่ได้หลังจากพยายาม

เรียนมาได้ซักพักใหญ่ๆ แล้วครับ ถามว่าเก่งเทพเลยไหม ก็ยังไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ แต่ที่แน่ๆ คือ กล้าพูดมากขึ้นเยอะ! กล้าที่จะลองผิดลองถูก จากที่เคยฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ตอนนี้ก็เริ่มจับใจความได้มากขึ้น เวลาดูหนังก็เริ่มเข้าใจมุกฝรั่งมากขึ้น (อันนี้ฟินสุดๆ ฮ่าๆ) เรื่องงานก็มั่นใจขึ้นเยอะเลยครับ เวลาต้องใช้ภาษาอังกฤษก็ไม่ประหม่าเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

สรุปคือ การเรียนภาษาอังกฤษออนไลน์สำหรับผมมันเวิร์คนะครับ แต่สิ่งสำคัญที่สุดเลยคือ วินัยของตัวเอง นี่แหละ ต่อให้สถาบันดีแค่ไหน ครูเก่งแค่ไหน แต่ถ้าเราไม่ใส่ใจ ไม่ทบทวน มันก็คงไม่เห็นผลอะไร สุดท้ายนี้ก็หวังว่าประสบการณ์ของผมจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่กำลังมองหาที่เรียนภาษาอังกฤษออนไลน์กันอยู่นะครับ สู้ๆ ครับทุกคน!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ