เอาล่ะครับ วันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ กับการรับมือเจ้าตัวเล็กวัย 1 ขวบ ที่บ้านผมเอง บอกเลยว่ามันเป็นอะไรที่… โอ้โห สุดๆ ไปเลยครับ

ช่วงเวลาแห่งการค้นพบ (ของพ่อแม่)

ตอนแรกเลยนะ ผมก็คิดว่าเด็ก 1 ขวบก็คงยังไม่รู้อะไรมากหรอก ก็คงกินๆ นอนๆ เล่นๆ ไปตามประสา แต่พอเอาเข้าจริง… แม่เจ้าโว้ย! มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิครับ สิ่งที่ผมได้ลงมือทำแล้วก็สังเกตเห็นทุกวันมันมีอะไรมากกว่านั้นเยอะเลย

เริ่มจากเรื่องการเคลื่อนไหว อันนี้ชัดเจนมาก จากที่เคยคลานๆ แป๊บเดียวก็เริ่มเกาะยืน เกาะเดิน แล้วก็ปล่อยมือเดินเตาะแตะ ล้มลุกคลุกคลานกันไป ผมนี่ต้องคอยประกบเลยครับ บ้านช่องนี่แทบจะต้องบุฟองน้ำกันกระแทกรอบทิศทาง ของที่เคยคิดว่าวางสูงแล้ว ปลอดภัยแล้ว ก็ต้องมานั่งจัดระเบียบกันใหม่หมด เพราะพ่อคุณเค้าเอื้อมถึง ปีนป่ายเก่งจริงๆ

ต่อมาก็เรื่องการกิน จากที่เคยป้อนอะไรก็กินง่ายๆ พอเข้าวัยนี้ปุ๊บ เริ่มมีอาการ “ไม่!” “ส่ายหัว” “ปัดทิ้ง” มาให้เห็น ผมก็ต้องลองผิดลองถูกไปเรื่อยครับ เปลี่ยนเมนูบ้าง ทำหน้าตาอาหารให้น่ารักบ้าง บางวันก็ยอมกินดี บางวันก็เมินเฉย สนุกเค้าล่ะครับ แต่เรานี่สิ ปวดหัวตึ้บ! แต่ก็ต้องอดทน ค่อยๆ สอนกันไปว่าอันนี้อร่อยนะ มีประโยชน์นะ

เรื่องภาษาและการสื่อสารที่ทำเอาอึ้ง

อันนี้เป็นอะไรที่ผมทึ่งมากๆ เลยครับ คือเรื่องความเข้าใจของเค้าเนี่ยแหละ ตอนแรกเราก็พูดๆ ไป ไม่คิดว่าเค้าจะรู้เรื่องอะไรมาก แต่พอผมเริ่มสังเกตจริงๆ จังๆ นะครับ

• เวลาผมบอกว่า “ไปหยิบตุ๊กตาหมีมาให้พ่อหน่อย” เค้ามองหน้าแป๊บนึง แล้วก็คลาน (หรือเดิน) ดุ่ยๆ ไปหยิบมาถูกตัวเฉยเลย! ตอนแรกนึกว่าฟลุค ลองใหม่หลายที เอ้อ… หยิบถูกแฮะ

• หรือเวลาผมทำเสียงดุๆ บอกว่า “อันนี้เล่นไม่ได้นะลูก” เค้าจะชะงัก มองหน้า แล้วก็เบือนหน้าหนี บางทีก็มีทำท่าจะร้องไห้ด้วย แสดงว่าเค้ารับรู้ได้ถึงน้ำเสียงและความหมายที่เราจะสื่อ

• แล้วก็เริ่มมีคำของตัวเองครับ คำที่ฟังไม่เป็นศัพท์ แต่เค้าจะใช้เรียกแทนสิ่งต่างๆ เช่น ของเล่นชิ้นโปรด หรือเวลาหิวข้าว ก็จะมีเสียงเฉพาะที่เค้าทำ เราอยู่ด้วยกันทุกวันก็จะเริ่มจับทางได้ว่าเค้าต้องการอะไร

ผมเลยลองทำแบบนี้ครับ เวลาจะทำอะไร หรือจะหยิบอะไรให้เค้า ผมจะพูดไปด้วยตลอด เช่น “อ่ะ พ่อจะป้อนข้าวนะครับ” “เดี๋ยวพ่อใส่เสื้อให้นะ” “ไปอาบน้ำกัน” แรกๆ ก็เหมือนพูดคนเดียวครับ แต่ทำไปเรื่อยๆ ผมว่ามันช่วยให้เค้าเชื่อมโยงคำพูดกับการกระทำได้จริงๆ

บทสรุปจากการเลี้ยงดูจริง

พอมานั่งรวบรวมสิ่งที่ได้เจอในแต่ละวัน มันทำให้ผมรู้เลยว่าเด็ก 1 ขวบนี่เค้าเรียนรู้และพัฒนาเร็วมากจริงๆ ครับ จากที่เราคิดว่าเค้ายังเป็นเบบี๋ตัวเล็กๆ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ แต่จริงๆ แล้วเค้ามีโลกของเค้า มีความคิด มีความต้องการ และที่สำคัญคือเค้าพร้อมที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ รอบตัวอยู่เสมอ

การที่เราได้ใช้เวลาอยู่กับเค้า คอยสังเกต คอยพูดคุย (แม้ว่าเค้าจะยังตอบเป็นเรื่องเป็นราวไม่ได้) มันเป็นการสร้างพื้นฐานที่ดีให้กับเค้าเลยครับ นี่แหละครับ ประสบการณ์ตรงๆ จากการเป็นพ่อของเจ้าตัวเล็กวัย 1 ขวบที่บ้านผมเอง เหนื่อยแต่มีความสุขจริงๆ ครับ!

ค้นหาคอร์สที่เหมาะกับคุณ